Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Mury przy murze

 

Czas czytania: ~3 min


6Up2OcaqQ6ySMhvTI5VrdvmxQ1IOG7SaVttGetgL5QqCyaYpmCp4RaWDqoBe_mso-2.jpg
Rozbudowa Muzeum Śląska Opolskiego w Opolu to jedna z najgłośniejszych realizacji ostatnich lat w Polsce. Nie tylko za sprawą samej architektury, ale też - a może przede wszystkim - konfliktu, jaki przy okazji budowy wywiązał się między autorami projektu - M. i A. Domicz Pracownią Architektury - a inwestorem. Zakończył się on zerwaniem współpracy, po czym inwestor zatrudnił innych projektantów, którzy wprowadzili zmiany nie akceptowane przez autorów koncepcji. Inwestycja została jednak ukończona i spotkała się dużym uznaniem zarówno ze względu na formę architektoniczną, jak i pozytywny wpływ na wizerunek i atrakcyjność miasta. W maju tego roku zmodernizowane muzeum otrzymało wyróżnienie w organizowanym z inicjatywy Ministerstwa Rozwoju Regionalnego konkursie ,,Polska pięknieje. 7 Cudów Funduszy Europejskich" w kategorii obiektów turystycznych. Przed rozbudową Muzeum Śląska Opolskiego zajmowało obiekty dawnego kolegium jezuickiego utworzone w XVII wieku poprzez połączenie dwóch średniowiecznych domów mieszczańskich. Powierzchnia wystawowa była jednak zbyt mała, by pomieścić bogate zbiory placówki, mało tego – stare kamienice wymagały generalnego remontu. W tej sytuacji najlepszym rozwiązaniem okazała się nie tylko modernizacja, ale i rozbudowa siedziby muzeum. W 2004 r. ogłoszony został konkurs architektoniczny na ich projekt. Realizacja zwycięskiej koncepcji zakończyła się w 2008 r. Inwestycja objęła zarówno remont istniejących obiektów – pojezuickich kamienic oraz budynków: administracyjnego przy ul. św. Wojciecha i wystawowego przy Małym Rynku – jak i budowę od podstaw nowego pawilonu wystawienniczego. W efekcie powierzchnia ekspozycyjna placówki wzrosła o sto procent. Nowy, dwupiętrowy obiekt niemal w całości wypełnił znajdującą się na tyłach dawnego kolegium działkę o planie trapezu. Pokrycie fasady budynku kamienną okładziną o horyzontalnym układzie i delikatne odchylenie jej od pionu ma zapewnić wizualną łączność nowego obiektu z murem oporowym wzgórza zamkowego. Wpisaniu w kontekst miejsca służy również dostosowanie wysokości budynku do otaczających zabudowań, choć, w przeciwieństwie do nich, nowy obiekt nie został przykryty spadzistym dachem. Wejście do muzeum ulokowano w przeszklonym łączniku między starym i nowym budynkiem. Po obu stronach fasady umieszczono zaś wąskie, szklane wykusze, z których zwiedzający mogą zobaczyć wieżę ratusza i Stare Miasto. Na parterze budynku, oprócz przestrzeni wystawienniczej, znajduje się sala konferencyjna i kawiarnia. Wyższa kondygnacja przeznaczona jest na pomieszczenia ekspozycyjne. Dodatkowe przestrzeń powstała na dachu budynku, gdzie można prezentować wystawy plenerowe. Założenia autorskie: Projektem Muzeum Śląska Opolskiego kontynuujemy realizowaną w naszych poprzednich projektach zasadę uzupełniania i wzbogacania zespołów zabudowy historycznej elementami współczesnymi w sposób najprostszy, w dostosowaniu do lokalizacyjnych uwarunkowań. Położona w centrum Opola działka przeznaczona pod nowy obiekt, to niewielki, otoczony zabudową teren wcinający się we wzgórze zamkowe, przylegający do istniejącego budynku muzealnego i muru oporowego. Mur oporowy osłania geologiczną strukturę wzgórza zbudowanego z warstw białego kamienia marglowego. Ten mur został symbolicznie przesunięty, powtórzony na granicy działki. Nowa kubatura białych pomieszczeń wystawowych wypełnia przestrzeń między murami niemal w całości, a przez szczeliny wzdłuż nich sączy się światło doświetlające wszystkie kondygnacje. Przedłużeniem frontowej szczeliny są szklane wykusze (reminiscencja wykuszy w istniejącym budynku muzealnym) z widokami na uliczki starego miasta i wieżę ratuszową. W trakcie realizacji wprowadzono bez naszej akceptacji bardzo wiele zmian do projektu, nie tylko tak kuriozalnych, jak kolorystyka czy parkiet „w jodełkę”, ale również skutkujących bezpowrotną utratą elementów historycznej substancji budowlanej. Antoni Domicz
ivX5fufV9iQNjtlK4mT6Qg7mTsCTCN3M8kCN8lofWIG4Z4UwJBreMuevzB9x_mso.jpg
3YXfKPEnfDsqJJDDDk035OaflRdlUNYZ5ODDwPKaGMLW2ZAS5TgZyLSXy1xN_mso-3.jpg
vsgieU6QwMwoPPVt4rkaQI4WkdJmIUeseuL2hxVWg6gAMVcmoqbCXyjoF9RW_mso-4.jpg
73ElXC9EFX7wG9XJxKqdNot2Tkf8xiHLR0dNScAmYSzjgXTaYoGF8ZvCGll3_mso-5.jpg
i73B0Byi1xv7gRtEjSQGukxSQzt9R60IUZLfE6YhD82CAvFQld7sIBD9ejtb_mso-7.jpg
wGmzIwfkODS38afgcUsnI1Ch99JYKZmuTQplMxd4ccu0hNZV3cppU1jFJVi4_mso-8.jpg
hOEolF65QiP1TJDhluyTzgq7A9VXrgI0l9SN8Tw5NLmMhL4CkGxP49Zpxw5p_muzeummso.jpg

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Flow – drugi etap projektu w centrum Łodzi
Flow – drugi etap projektu w centrum Łodzi

„Dwa miesiące po oficjalnej inauguracji Flow ruszamy z budową drugiego - znacznie większego i zróżni ...

Budowa Kulturoteki coraz bliżej
Budowa Kulturoteki coraz bliżej

W warszawskiej dzielnicy Wesoła być może już niedługo powstanie wyczekany budynek łączący bibliotekę ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Kubatura
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera