Miejsce na papier

Data dodania: 11.10.2009 Czas czytania: ~3 min

QelULojJhPJGBUQeISZw64ygW9bERcLvJg2PpaV7zQC8DChTC2Vp9lMDKzMB_neostudio-biblioteka.jpg

To wcale nie sale wykładowe są centrum uczelnianego życia. Rolę tę pełnią raczej biblioteki. Mimo postępującej digitalizacji zbiorów, zapotrzebowanie na budynki bibliotek (które coraz częściej przybierają formę centrów multimedialnych) nie maleje. W kwietniu tego roku zakończyła się budowa biblioteki Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zaprojektowany przez pracownie Neostudio, Consultor Sp. z o. o. i APA Jacek Bułat obiekt wyrósł na tyłach gmachu Collegium Maius, w otoczeniu historycznej zabudowy centrum miasta. Mierząc się z tym niełatwym i wymagającym sąsiedztwem, architekci starali się połączyć w projektowanym budynku to, co najlepsze w historycznej tkance miasta z nowoczesnością i rozwiązaniami funkcjonalnymi odpowiadającymi na potrzeby współczesnych użytkowników. Założenia autorskie: Biblioteka Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu Adama Mickiewicza zlokalizowana jest w okolicy wielkich realizacji pruskich z początku dwudziestego wieku, w bezpośrednim sąsiedztwie Opery i Zamku Cesarskiego, tuż przy Placu Mickiewicza – w sercu Poznania. Zaprojektowana jako rozbudowa Collegium Maius – dawnego budynku pruskiej Królewskiej Komisji Kolonizacyjnej (Hakaty), ma skromną ekspozycję, zasłoniętą z trzech stron przez Collegium Maius i dodatkowo przez Urząd Wojewódzki. Bryła biblioteki, przedzielona na pół, z masywnym dołem z piaskowca i lekką górą ze szkła, w zamyśle autorów pokazywać ma połączenie historii ze współczesnością. Projekt powstał w wyniku konkursu rozstrzygniętego we wrześniu 2005 roku. Główną ideą było pogodzenie sprzeczności wynikających z charakterystyki obiektu – szacunek do zastanego miejsca i jego historii oraz determinacja, aby zrealizować obiekt współcześnie funkcjonalny, powściągliwy w formie, z wyczuciem nawiązujący do otoczenia. Celem nadrzędnym były rozwiązania przyjazne dla studentów, ale także pogodzenie wymagań inwestora z zapisami warunków zabudowy – przy bardzo ograniczonej dopuszczalnej powierzchni zabudowy wymagano znacznej powierzchni użytkowej i rozbudowanego programu funkcjonalnego. Zaowocowało to układem wnętrza, który jest opracowany w sposób wykorzystujący dostępną powierzchnię do maksimum, dokładnie analizując wymagania przestrzenne użytkownika. Znaczne skomplikowanie projektu potęgowała dodatkowo sytuacja gruntowo-wodna, ponieważ budynek częściowo posadowiony był na dawnym pierścieniu obronnym Poznania – na murach obronnych i zasypanej fosie, a częściowo na podziemnym cieku, który został niejako przedzielony nową strukturą. W realizacji projektu i budynku bardzo pomagała rzeczowa i ciągła współpraca z inwestorem. Dzięki rozmowom i kompromisom, od momentu konkursu projekt został wzbogacony i udoskonalony. Bryłę budynku zdominowały dwa materiały – szkło i piaskowiec. Rysunek kamienia, identycznego jak na istniejącym obiekcie Collegium Maius, nawiązuje do starych podziałów, jednocześnie wprowadzając stonowane zaburzenia jego rytmu. Lekką strefę szkła i masywną kamienia łączą piaskowcowe żyletki, które, ciągnąc się poprzez całą wysokość obiektu, są wolnym odzwierciedleniem wertykalnych podziałów elewacji podwórzowej zastanej zabudowy. Ślad żyletek został przeniesiony na rysunek posadzki placu oraz do wnętrz budynku. Pracownia projektowa: Consultor Sp. z o. o.+ APA Jacek Bułat + Neostudio Architekci Autorzy: Jacek Bułat, Bartosz Jarosz, Joanna Kapturczak, Michał Kapturczak, Paweł Świerkowski Konstrukcja: Pracownia Projektowa Piotr Fait Konstruktor: Piotr Fait Inwestor: Uniwersytet Adama Mickiewicza w Poznaniu Wykonawca: Forbud Powierzchnie: - działki: 7308 m2 - zabudowy: 564 m2 - użytkowa: 2062 m2 - całkowita: 2464 m2 Kubatura: 9970 m3 Kalendarium: Projekt konkursowy: czerwiec 2005 Projekt budowlany i wykonawczy: październik 2005 - czerwiec 2006 Realizacja: październik 2007 - kwiecień 2009 Lokalizacja: ul. Fredry 10, 60-701 Poznań