Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Zasady architektury potencjalnej

 

Czas czytania: ~2 min


VsDXFsVPol1zD7wa4CPDd726cBdHQUQD7QHoKxRRHcKZ85FEkyo3hmywJBiH_arch-pten.JPG

Przestrzenie na pozór niezagospodarowane, poprzez właściwe ich zestawienie i powiązanie w strukturze budynku stają się potencjalne – mogą spełniać różne funkcje. Budynek jest obiektem spełniającym rożne potrzeby człowieka i znaczenie przestrzeni powinno być określane przez jego formy aktywności.

Od połowy XX-wieku nie ma już nowej architektury. Architekturą obwołano wtórną mieszankę elementów nowoczesnych i historycznych. Gusta wykrzywił postmodernizm. Poszukiwania nowych atrakcyjnych wizualnie i zaskakujących form zastąpiły refleksję nad wyzwaniami zmieniającego się świata.

Przestańmy tworzyć budynki. Zacznijmy tworzyć Miejsca. Żywot współczesnych, wąsko wyspecjalizowanych technologii to 5-10 lat. Już w procesie projektowania zaczynamy określać rzeczywistość w jej schyłkowej fazie użyteczności. Obiekt bezpośrednio po wybudowaniu jest już często przestarzały i powinien zostać poddany „modernizacji” i “przystosowaniu” do nowej funkcji czy technologii. Specjalizacja jest wrogiem kreatywnego myślenia, przegrywa w naszym szybko zmieniającym się świecie.

Aby przetrwać, aby się rozwijać musimy nauczyć się myśleć i projektować wielopłaszczyznowo, wielowątkowo i elastycznie. Żyjemy w czasach swobodnego przepływu informacji. Świat postrzegany liniowo skończył się w połowie XX- wieku jeszcze przed rozkwitem internetu. Ale to współczesne technologie i globalizacja sprawiły, że rozwiązania problemu już nie są lokalne. Zachowanie pamięci i ciągłości lokalnej nie jest jedynym drogowskazem. Rozwój możliwości wymiany myśli, generowania nowych idei w cyfrowej rzeczywistości daje inne rozwiązania tego samego problemu. Tak samo nazwane potrzeby już nie generują tych samych odpowiedzi.

Rola Architekta ulega przez to znacznej zmianie. Z twórcy staje się moderatorem dyskusji grupy użytkowników, lokalnego społeczeństwa, ale też postronnych „społecznościowych” obserwatorów. Proces projektowy właściwie polega na intuicji (analizie zawsze niedostatecznej ilości danych), doświadczeniu i na rozmowie z klientem. Rozmawiać można z klientem indywidualnym lub społecznościowym albo wirtualnym - przy większych inwestycjach. Zmienia się też cel pracy architekta. Zamiast budynku tworzymy miejsce, które tylko w części jest budynkiem.

Miejsce jest materialną strukturą stanowiącą bazę potencjalnych możliwości. Jest przedmiotem ciągłego procesu dyskusji - projektowania - użytkowania. Zrezygnujmy z tradycyjnego zestawu odziedziczonych informacji krępujących zdolność nowej kreacji. Jesteśmy w czasach przejściowych. Już nic nie jest oczywiste, nie musimy zachowywać się tak samo: jadać w jadalni, spać w sypialni, kuchnie dawno przestały być zamkniętymi pomieszczeniami.

Dalsza część artykułu w najnowszym numerze e-kwartalnika Krytyka Architektury


Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Piramida odnowiona
Piramida odnowiona

25 marca 2024 roku w sanatorium Narcyz zameldowali się pierwsi kuracjusze. Obiekt, razem z kilkunast ...

Konferencja Kolor w architekturze
Konferencja Kolor w architekturze

W ostatnich latach kolor stał się bardziej popularny. Po inspirowanej modernizmem modzie na biel i m ...

Zagłosuj w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023. Wybierz najlepszą realizację architektoniczną minionego roku.
Zagłosuj w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023. Wybierz najlepszą realizację architektoniczną minionego roku.

Weź udział w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023 i oddaj swój głos na najlepszą realizację arch ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Opinie
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera