Podsumowanie z wykładu Jürgena Mayera H. z cyklu Mistrzowie Architektury

Czym jest aktualnie przestrzeń publiczna? To sposób organizowania otoczenia przez społeczeństwo w sposób spontaniczny lub celowy i sformalizowany. Dzieje się to na dwóch płaszczyznach: przestrzennej, w której mowa o fizycznym ograniczeniu form prywatnych od wspólnych oraz metafizycznej, w której określamy miejsce, jako niewłasnościowy punkt przeznaczony do różnych interpretacji, w którym można funkcjonować zarówno przez przypadek, jak i celowo wchodząc w interakcję z przestrzenią.

Aktualnie tak zwane “miejsca warte zobaczenia” przelewają się przez media społecznościowe, stając się obiektem pożądania ze względu na popularność, co może skrajnie ograniczać możliwość racjonalnego postrzegania. Można więc tu posłużyć się przykładem metaforycznej góry, która stanie się w swej celowości kolejką na Mount Everest, stwarzając rzeczywiste pytanie: do czego dążymy swoją relacją z otoczeniem?

Na ten niełatwy w rozwiązaniu temat stara odpowiedzieć się Jürgen Mayer H., swoją kreacją przestrzeni miasta, motywując się przekonaniem o potrzebie integracji ze społeczeństwem właśnie poprzez obcowanie na tej samej fizycznej przestrzeni. Architekt wspomina klaryfikację tych wymogów życia jednostki poprzez sytuację pandemiczną, gdy w wielu przypadkach przestrzeń prywatna - domy i mieszkania, stają się miejscem pracy, a to wzmaga chęć opuszczenia pojedynczej lokalizacji na rzecz zmiany otoczenia i oczyszczenia umysłu ze spraw doczesnych.

Jürgen Mayer H. jest architektem i projektantem, słynącym z niekonwencjonalnych połączeń ludzkiego ciała i technologii. Używając do swych prac naturalnego tła, stwarza nowe pojęcie wizji i kreacji przestrzeni w ramach swojego biura projektowego J.MAYER.Hund Partner.

Swoją wizję świata architekt mógł przedstawić w ramach wykładu z cyklu Mistrzowie Architektury, zorganizowanego tym razem we współpracy z 4DesignDays. Spotkanie odbyło się 28 stycznia 2021 roku, jako otwarcie kolejnego sezonu spotkań poświęconych myśli architektonicznej, organizowanych już od 2004 roku przez katowicki oddział SARP. Elementem spotkania z niemieckim architektem był również wywiad na żywo, który przeprowadzili Justyna Boduch i Wojciech Fudala z katowickiego studia 4 Design Days.

Mass Media - środki masowego przekazu, które stają się głównym źródłem rozpowszechnienia informacji. Ludzie od lat, w różnym stopniu i przekazie kierowali się piktogramicznym odbiorem przestrzeni - poprzez zmysł wzroku można odebrać synkretyczny przekaz otoczenia, które kreuje architekt w swej pracy, odnosząc się do tego, co jest i co było

.

Jurgen H. Mayer szuka wizji przyszłości w sytuacji, która ma miejsce teraz. Tworząc książkę “A.Way” stara się przekazać swoje zrozumienie dla zmieniających się potrzeb otoczenia i ich niesamowitego potencjału. Uważa, że pandemia nie tylko pokazała niesamowite możliwości technologii i człowieka w czasach potrzeby szybkiego dostosowania się do realiów świata, ale wytyczyła nowy szlak i porządek projektowania. Miasto staje się bowiem potrzebą, szczególnym upodobaniem, a przestrzeń publiczna musi sprostać temu wymaganiu. Ustala się tu zatem główną potrzebę zagospodarowania terenu, który zakłada przestrzenie zielone. Jest to bowiem nie tylko źródło świeżego powietrza, zaspokojenie łaknienia natury, ale i wypłaszczenie pewnej krzywej pędu życia człowieka. Suburbanizacja, która aktualnie przeżywa swój renesans, podparta pandemicznymi rygorami, staje się więc inspiracją dla architekta, który będzie tworzyć nowe ośrodki życia społecznego.

Jak dochodzi do popularyzacji przestrzeni publicznej? Otoczyć należy ją właściwą medialną czcią. W świecie, którym ludzie nie są w stanie funkcjonować poprawnie bez urządzeń mobilnych, pracownia J. Mayer H. proponuje element małej architektury, który będzie dawał możliwość spełnienia potrzeb medialnych, ale i stworzy klasyczną przestrzeń odpoczynku - XXX Time Square with Love. Inspirowane znajdującymi się niegdyś w tej dzielnicy kinami, emitującymi filmy dla dorosłych siedziska przekazują informację o potrzebie kontaktu z otoczeniem. Układ małej architektury pozwala na spojrzenie w górę, ku perspektywie otaczających skrzyżowanie wieżowców, natomiast kamery zamontowane na budynkach, mogą w całości objąć użytkowników. Materiały można następnie pobrać i rozpowszechnić promocję miejsca w mediach społecznościowych.

Kolejną ikoną kultury, miejscem spotkań, obcowania z przestrzenią miasta, staje się Metropol Parasol, który rozciąga się w przestrzeni centrum Sevilli. Dostosowany do potrzeb miejsca, tworzy wytchnienie od słońca dla łaknących choć odrobiny ochłodzenia ludzi, sztukę świateł i cieni dla amatorów piękna oraz przestrzeń inspirowaną zrównoważonym projektowaniem. Największa drewniana konstrukcja na świecie staje się więc nie tylko miejscem rozwoju kultury, spotkań towarzyskich, czy handlu, ale i szczególnym zwróceniem uwagi na potrzebę uszczuplenia produkcji materiałów na rzecz architektury, aby móc rozpocząć kontrolę nad faktem rzeczywistym - kryzysem klimatycznym. Sam Mayer twierdzi, iż zjawisko to trzeba zaakceptować i zwrócić na nie uwagę w trakcie kreacji przestrzeni. Kładzie on szczególny nacisk na potrzebę kształcenia środowiska, które ma tak wielki wpływ na otaczający je świat poprzez dialog, umiejętność wyrażania siebie. Zjawiska kulturowe to nie program, który można w pełni opracować i analogicznie do niego zaprojektować urbanistykę miasta. Społeczeństwo to potrzeba dialogu, chęć konfrontacji swojego poglądu na świat i akceptacji dyskusji, której wynikiem będzie przestrzeń, która będzie możliwie najlepiej wpasowana w otoczenie. Tak więc i Drewniany Parasol staje się elementem wynikającym z dialogu przestrzeni - szacunkiem dla znajdujących się na tym terenie elementów architektury zabytkowej, inspiracją naturą i rozłożystą strukturą gałęzi drzew oraz nawiązaniem do falistych dachów Katedry w Sevilli.

Wspominając o kolejnych swoich znanych projektach, takich jak RAW Campus Potsdam, czy ELEMENTS w Berlinie, Mayer formułuje tezę: projektowanie nie jest oderwaniem swojej myśli od aspektu istniejącego. Jest wymyślaniem na nowo tradycji w oparciu o wizję ciągłych zmian. Jest znalezieniem kontekstu i kreacją wyobrażeń przyszłości. “Stare” nie znaczy “lepsze”, ale nakazuje pewnego rodzaju szacunek i nakłania do refleksji nad relacją tamtych lat z teraźniejszością oraz teraźniejszości z kreacją tego, co stanie się później.

“Technology gives us chances” - podsumował Jürgen Mayer H.

Autorka tekstu: Paulina Odlanicka-Poczobutt

Byliśmy patronem medialnym wydarzenia

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera