Pałac oswojony!

Pierwszego marca odbyła się w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski warszawska edycja happeningu architektonicznego Akcja-Kreacja. Projektowanie na żywo. Jej zwycięzcami zostali architekci z grupy plus 48, którzy, zdaniem publiczności, najlepiej wywiązali się z postawionego przez nas zadania przygotowania projektu Teatru Muzycznego. Ma on w przyszłości stanąc u podnóża Pałacu Kultury i Nauki, naprzeciwko planowanego Muzeum Sztuki Nowoczesnej. Dodatkowym zadaniem było poszukanie konceptu na architektoniczne i symboliczne oswojenie Pałacu Kultury i Nauki. Architekci z grupy plus48 zaproponowali zmianę planu miejscowego tego miejsca. Przedstawili także założenia bryły i rozwiązania funkcji programowych budynku Teatru Muzycznego. Warszawska odsłona Akcji-Kreacji była trzecią, tegoroczną edycją imprezy organizowanej przez portal Sztuka-Architektury.pl oraz Muzeum Architektury we Wrocławiu. Oprócz grupy plus48 uczestniczyły w niej: Grupa5 Materia architekci Peer architects Projektor Zapis zwycięskiej prezentacji możesz zobaczyc w naszym dziale Film Grupa Plus48 pracowała w składzie: Agata Filipek Kamil Miklaszewski Michał Pawełczyk Marta Sękulska Karol Szparkowski Opis zwycięskiej pracy Urbanistyka – problem zagospodarowania śródmieścia Warszawy i ustosunkowane się do dominacji PKiN. Naszym zdaniem nie należy mówić o zagospodarowaniu otoczenia PKiN, raczej o scaleniu śródmieścia Warszawy. Różnica z pozoru wydaje się semantyczna – naszym zdaniem wskazuje ona już na początku drogi projektowej na niepodważalną dominację przestrzenną PKiN. Specyfika Pałacu Kultury i Nauki składa się z dwóch zasadniczych warstw: to po pierwsze budynek wysoki (rzecz oczywista), po drugie zaś pałac w pełnym tego słowa znaczeniu (z oficynami bocznymi, dziedzińcem honorowym i kulawą, skrojoną na miarę możliwośći lat 1950-tych osią ulicy Złotej). Uważamy, że PKiN-owi należy odebrać jego „pałacowość” – oś i dziedziniec honorowy. Powinien stać się wysokościowcem stojącym przy głównej ulicy miasta. Pomimo sporego doświadczenia Warszawy w przesuwaniu budynków (rogatki Grochowskie, kościół na Lesznie) wydaje się, że przesunięcie PKiN do ulicy Marszałkowskiej leży poza zasięgiem realnych możliwości budowlanych. Proponujemy rozwiązanie prostsze – przesunięcie ulicy Marszałkowskiej do PKiN, utworzenie ulicy Nowomarszałkowskiej. Powstały w ten sposób uliczny by-pass miałby szansę stać się głównym handlowym deptakiem śródmieścia. Teatr muzyczny – jak funkcjonuje, czym jest w mieście W naszej szerokości geograficznej teatr a raczej gmach teatru ma dwa zasadnicze oblicza: - oficjalne, galowe, w przypadku teatru muzycznego pełne blichtru, oglądany oczami widzów – przeważnie jednak po zmierzchu. - nieoficjalne, rozbrzmiewające dźwiękami prób, ćwiczeniami koloratur, oglądamy oczami przygodnych przegodniów, słuchany uszami urzędników okoliczych biur i okolicznych mieszkańców. Taki właśnie ma być nasz teatr – chłonący i oddający miastu muzykę jak gąbka wodę. Efekt taki chcemy uzyskać przez układ przestrzenny budynku. Główna elewacja od strony ulicy Nowomarszałkowskiej – biało matowa, półprzezroczysta, pozwalająca na łatwe i efektowne podświetlenie nocą, umożliwiająca ekspozycję plakatów zapowiadających spektakle. Nadwieszenie nad wejściem powiększa strefę recepcyjną o fragment ulicy – to tu ustawiają się fotoreporterzy chcący uchwycić wchodzące do teatru sławy. Elewacje boczne od strony Chmielnej i poprwadzonego równolegle do niej zielonego pasażu. Obie te przestrzenie to ciche, piesze uliczki – tu znajdują się sale prób i pokoje artystów. Zbudowana z modularnych tubek – membran ściana pozwala słyszeć dzwięki prób na zewnątrz budynku. Tak zaprojektowany budynek staje się charakterystycznym elementem przestrzeni miejskiej. Przechodnie wiedzą, że ten budynek „gra”, pozwala na dyskretne podejrzenie jego wnętrza. Zachęca tym samym do stawienia się w odpowiednim czasie, w odpowiednim stroju przed głównym wejściem od strony Nowomarszałkowskiej.

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera