Dźwięk architektury

Fot. Symulacja rozchodzenia się fal dźwiękowych, 2012, model akustyczny, opracowanie: Andrzej Kłosak

Wiadomo, jak będzie wyglądała tegoroczna wystawa w polskim pawilonie na Biennale Architektury w Wenecji. Konkurs na jej projekt wygrała Katarzyna Krakowiak – artystka zajmująca się rzeźbą i architekturą przy użyciu różnych mediów, przede wszystkim dźwięku.

Wystawa zatytułowana 'Making the walls quake as if they were dilating with the secret knowledge of great powers' ('Iżby ściany drżały, pęczniejąc skrywaną wiedzą o wielkiej mocy', tłum. M. Libera), będzie instalacją dźwiękową. Za jej pomocą artystka chce pokazać, że dźwięk jest nierozerwalną częścią architektury, a każdy obiekt architektoniczny jest wyjątkową, indywidualną rzeźbą akustyczną.

Każdy budynek jest środowiskiem, w którym rozprzestrzenia się dźwięk – raz pochłaniany, innym razem wzmacniany i przekazywany dalej. W efekcie, jesteśmy słyszani i nieustannie słyszymy innych jego użytkowników – często nieświadomie i wbrew własnej woli. W ten sposób fizyczne podziały budynków – ściany i podłogi – oraz systemy instalacyjne stają się łącznikiem między przebywającymi w nich ludźmi, a nie barierą między nimi. Fakt ten stawia pod znakiem zapytania możliwość zagwarantowania intymności w przestrzeni architektonicznej, która jest polem takich praktyk, jak nasłuchiwanie, podsłuchiwanie czy inne sposoby słuchania 'przez architekturę'.

Fot. Symulacja rozchodzenia się fal dźwiękowych (rzut poziomy), 2012, model akustyczny, opracowanie: Andrzej Kłosak

Zaprojektowana przez Katarzynę Krakowiak rzeźba dźwiękowa powstanie we współpracy z sąsiednimi pawilonami – Egiptu, Serbii, Wenecji i Rumunii. Wzmocnione dźwięki docierające z nich do Pawilonu Polonia w połączeniu z odgłosami wydawanymi przez sam budynek – nagłośnionym drżeniem ścian czy instalacji wentylacyjnych – złożą się na mapę akustyczną obiektu.

Dźwięk zostanie wykorzystany do określenia błędów akustycznych budynku i spotęgowania wrażeń psychoakustycznych towarzyszących jego zwiedzaniu. Poprzez te interwencje artystka chce ukazać konsekwencje decyzji architektonicznych dla doświadczania przestrzeni zarówno w wymiarze fizycznym, jak i społecznym. Jednocześnie, projekt został pomyślany jako metafora współczesności, w której potrzeba kontaktu z innymi ludźmi nieustannie ściera się z lękiem przed nim.

Kuratorem wystawy jest socjolog i krytyk muzyczny Michał Libera.

Konkurs na wystawę w Pawilonie Polonia został zorganizowany przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Narodową Galerię Sztuki Zachęta.

13 Międzynarodowa Wystawa Architektury w Wenecji będzie trwać w dniach 29 sierpnia – 25 listopada 2012 r., a jej kuratorem jest David Chipperfield. Wybrane przez niego hasło przewodnie biennale – 'Wspólny grunt' ('Common ground') – odnosi się do architektury jako elementu życia społecznego oraz czynnika mającego znaczący wpływ na przestrzeń publiczną we współczesnym mieście.

Fot. zacheta.art.pl

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera