Modernizm dla młodzieży
Data dodania: 23.05.2014 Czas czytania: ~ 4 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 23.05.2014 Czas czytania: ~ 4 min
Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego
Opracowując projekt architektoniczny dość dużego, bo liczącego 400m2 powierzchni użytkowej gmachu architekci poznali najpierw jego okolicę i jej charakter. Gimnazjum miało powstać w nowej części miejscowości, wśród współczesnej zabudowy, sięgającej maksymalnie 10 metrów wysokości i odznaczającej się modnymi obecnie formami modernistycznymi.
Aby nie wprowadzać formalnego chaosu projektanci sięgnęli po podobne formy, szczególnie że te akurat wyjątkowo dobrze sprawdzają się w przypadku obiektów szklanych, w których funkcjonalność, dostęp światła i czytelność rozwiązań przestrzennych są wyjątkowo ważne. Nie mniej ważne było wkomponowanie w teren działki urządzeń towarzyszących budynkowi szkoły: boiska z bieżniami, dziedzińca czy hali sportowej. „Prostokątną niemal działkę zagospodarowano w taki sposób, aby budynek szkoły maksymalnie przybliżyć do ulic Łąkowej i Sokołów, dzięki czemu uzyskano odpowiednią przestrzeń na dziedziniec, boiska sportowe i bieżnię lekkoatletyczną ze skocznią do skoku w dal. W ten sposób zachowano też właściwą odległość trzykondygnacyjnego budynku gimnazjum od dwupiętrowej, tradycyjnej zabudowy mieszkaniowej występującej na północno-zachodniej granicy działki” – piszą projektanci.
Budynek szkoły ma trzy kondygnacje – jest więc nieco wyższy niż sąsiadująca z nim zabudowa. Ale – co silnie podkreślają architekci – „jego z góry założona prostota oraz podporządkowanie się liniom zabudowy oraz przeważającym formom dachów płaskich sprawiły, że dominacja jest pełna harmonii i porządku wobec występujących tu przestrzennych zasad”.
Budynek szkoły ma formę leżącego prostopadłościanu, przebitego poziomymi pasami okien, zwieńczonego płaskim dachem i pozbawionego detali czy ozdób. „Architektura budynku bezpośrednio zainspirowana jest czystym modernizmem. Prostota układu, surowość prostopadłościennych brył, dominująca biel, szerokie pasy okienne, kompozycja czy wreszcie oszczędny detal mogą przywołać słuszne skojarzenia z architekturą Miesa Van der Rohe czy Le Corbusiera, choć oczywiście z pełnym zachowaniem proporcji wobec niedoścignionych Mistrzów” – można przeczytać w opisie gmachu. Projektanci nie zapomnieli jednak o tym, dla jakich odbiorców projektują i na gładkie elewacje budynku wprowadzili elementy „ocieplające”, czyli panele z drewnianej boazerii. Od ulicy drewniane płaszczyzny wypełniają niektóre pola pomiędzy oknami, od strony boiska są większe, zajmują całe fragmenty ścian. „Pojawiające się drewno wprowadza właściwą równowagę pomiędzy techniczną czystością bieli a naturalnością i swobodą, co pozwala odczytywać architekturę budynku gimnazjum jako grę, czy też starcie, porządku i wolności” – uzasadniają tę formę architekci, sugerując symbolikę, związaną z trudnym etapem dojrzewania, jaki przypada w udziale większości gimnazjalistów.
Gmach gimnazjum założono na planie litery „U” – ma trzy skrzydła, z których jedno stanowi hala sportowa, dwa pozostałe – część dydaktyczną. Bryłę udało się posadowić tak, aby sale lekcyjne miały okna od najlepiej nasłonecznionej strony południowo-zachodniej; aby uniknąć przegrzania, okna wyposażono w zewnętrzne żaluzje. Jak już zostało to wspomniane, budynek otrzymał klarowny układ przestrzeni z biegnącymi wzdłuż skrzydeł korytarzami, rytmicznym układem klas, łatwym połączeniem z halą sportową.
„Poza dobrą orientacją zadbano o odpowiednią akustykę, zarówno w samych klasach, jak i ciągach komunikacyjnych. Te ostatnie, używane przez uczniów jako przestrzeń typowo rekreacyjna, są pomyślane jako salon, stąd architektura wnętrz przewiduje właściwe materiały wykończeniowe, kolor i wyposażenie (krzesła, sofy, pulpity). Korytarz jest więc miejscem, gdzie między lekcjami można oczywiście “pobiegać”, ale i odpocząć, czy popatrzeć przez duże przeszklenia na zielony dziedziniec” – podkreślają walory projektu jego autorzy.
„Młodzieżowym” akcentem, wprowadzonym do projektu przez architektów jest duży mural, ulokowany na południowo-zachodniej ścianie budynku. Został on poświęcony patronowi szkoły Janowi Kochanowskiemu.
Gimnazjum im. Jana Kochanowskiego
Lokalizacja: Dopiewo, ul. Łąkowa
Inwestor: Gmina Dopiewo
Projektanci: konsorcjum firm Demiurg i Front Architects
Powierzchnia użytkowa: 5.001,91 m2
Kubatura: 31.008,02 m3
Projekt: 2013
Rozpoczęcie realizacji: 2014
Źródło ilustracji: frontarchitects.pl
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Kilka dni temu papież Franciszek zaaprobował dekret o heroiczności cnót hiszpańskiego architekta Ant ...
Znamy wyniki głosowania internautów w ramach siedemnastej edycji Plebiscytu Polska Architektura XXL. ...
Na chwilę przed wielkanocnymi podróżami świątecznymi prezentujemy kolejne dwa budynki dworcowe, któr ...
Znamy wyniki głosowania intern...
Architektura czasów PRL wzbudz...
Wydział Architektury Politechn...
To już drugie podejście do prz...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz