ACH, co za budynek

ACH, co za budynek

Zespół w składzie: Justyna Brząkała, Aleksander Chamielec, Aleksandra Czupkiewicz, Paweł Floryn

ACH, czyli w skrócie Audytorium Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, powstało w latach 1970-1971 według projektu Krystyny i Mariana Barskich. Budynek stanowi część kompleksu Wydziału Chemii, w skład którego wchodzą także 10-kondygnacyjny wieżowiec i 3-kondygnacyjne laboratorium. Obiekty należą do dużego, realizowanego przez wiele lat (i dziś rozbudowywanego) zespołu kampusu Uniwersytetu Wrocławskiego. Malowniczo położony nad brzegiem Odry kompleks rozciąga się pomiędzy mostem Pokoju a Grunwaldzkim.

Ze względu na zły stan techniczny oraz niespełnianie wszystkich współczesnych norm, m.in. przeciwpożarowych czy wentylacyjnych, budynek Audytorium wyłączono w 2007 roku z użytkowania. Budynek po prostu zamknięto – nie planując dla niego na przyszłość remontów czy modernizacji. W 2012 roku obiekt trafił do rejestru zabytków.

Wiosną 2014 roku odbył się konkurs na opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej adaptacji Audytorium Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego na nową funkcję. Organizatorzy konkursu tak opisali sylwetkę gmachu, który był tematem konkursu: „Audytorium jest dwukondygnacyjnym budynkiem poprzedzonym tarasem skierowanym ku rzece. Układ obiektu wynika z formy amfiteatralnej sali audytoryjnej i opiera się zazębiających podestach połączonych łamaną pochylnią. Parter obiektu, zawierający duży hol, jest wycofany względem zawieszonego ponad nim piętra, kryjącego dwie sale wykładowe (na 238 i 121 słuchaczy) i hall z widokiem na Odrę”. Budynek odznacza się nie tylko wyjątkowymi walorami samej bryły, ale i unikalnymi wnętrzami, w których zachował się pełny wystrój z lat 60.

Jak można było przeczytać w regulaminie konkursu: „Zasadniczym zadaniem stawianym przed Uczestnikami Konkursu jest określenie możliwych aktywności wewnątrz, jak i wokół Audytorium i odpowiednie ich wyrażenie środkami architektonicznymi przy poszanowaniu istniejącej zabytkowej substancji budynku i jego przestrzennych powiązań w obrębie Kampusu Uniwersyteckiego i w kontekście bulwaru nadodrzańskiego. Zadanie jest otwarte. Dopuszcza się innowacyjne i niezwiązane z działalnością Wydziału Chemii scenariusze wykorzystania Audytorium, o ile stanowią interesującą i opłacalną w realizacji ofertę alternatywnego wykorzystania budynku przez Uniwersytet Wrocławski”. Nagrodą w Konkursie był darmowy udział w Warsztatach Architektonicznych „reACHtywacja” dla dziesięciu Zespołów, których prace otrzymają najwyższe oceny.

Jury w składzie: Zbigniew Maćków, Grażyna Hryncewicz-Lamber, Tomasz Głowacki, Anna Pater-Luty z 35 nadesłanych prac wybrało 12, które zakwalifikowały się do drugiego etapu. Ten polegał na dopracowaniu projektów pod okiem tutorów w ramach dwudniowych warsztatów. Studentom doradzali m. in.: Tomasz Głowacki, Grażyna Hryncewicz-Lamber, Mikołaj Smoleński, Krzysztof Ziental, Agata Gabiś, Paweł Buck, Romuald Tarczewski, Marta Mnich, Łukasz Krzywka, Anna Pater-Luty, Tomasz Gajda, Michał Duda. Opracowane w ten sposób prace oceniało kolejne jury, które ostatecznie przyznało dwie równorzędne nagrody oraz dwa równorzędne wyróżnienia.

Równorzędną nagrodę otrzymał projekt pt. „ACH! Zelig”, opracowany przez zespół w składzie: Justyna Brząkała, Aleksander Chamielec, Aleksandra Czupkiewicz, Paweł Floryn. Jak można się dowiedzieć z autorskiego opisu, młodzi architekci pragnęli zminimalizować ingerencje w bryłę budynku. „Unikalna przestrzeń audytorium i jego lokalizacja sprzyja rozwinięciu wielu scenariuszy wydarzeń. Możliwe aktywności zostały podzielone na studenckie i komercyjne. Głównym założeniem projektu jest zależność pomiędzy nimi – działania komercyjna finansują darmowe centrum studenckie. Umożliwia to opłacalne funkcjonowanie budynku dla wielu grup użytkowników. W projekcie przewidziano dwie możliwości finansowania przemian w Audytorium: 1) Uczelnia finansuje remont budynku – uczelnia czerpie z niego zyski 2) Uczelnia udostępnia budynek prywatnej firmie na określony czas. Firma finansuje remont i czerpie zyski z działalności komercyjnej. Uczelnia zyskuje centrum studenckie. Dodatkowo miasto mogłoby finansować budowę placu, a jego teren może posłużyć do organizacji imprez miejskich np. związanych z ESK 2016. Aby strategia ta miała szansę zaistnieć zaprezentowane w projekcie scenariusze wydarzeń muszą zostać przetestowane. Jednocześnie testowanie staje się jednym z głównych założeń projektu. Wybrane ze scenariuszy konkretne wydarzenia zrealizowane małym nakładem kosztów pozwolą: A) na oszacowanie kosztów danego przedsięwzięcia B) sprawdzenie zainteresowania wydarzeniem C) sprawdzenie funkcjonowania budynku Audytorium przy konkretnym wydarzeniu”.

Zespół w składzie: Marta Michalak, Blanka Omari, Małgorzata Orłowska, Daria Socha

Kolejną równorzędną nagrodę przyznano zespołowi w składzie: Marta Michalak, Blanka Omari, Małgorzata Orłowska, Daria Socha. „Nasza koncepcja to próba stworzenia kompleksu odpowiadającego na potrzeby Uniwersytetu Wrocławskiego uwzględniając pierwotną formę i wyrazisty charakter budynku Audytorium wydziału Chemicznego. Analizując założenia formalne i funkcjonalne tego obiektu uznałyśmy, że jest to dzieło skończone, jedynym słusznym działaniem adaptacyjnym wydało nam się „przyłączenie” dodatkowej zabudowy tak, aby pozostała ona transparentna lub jedynie, powielając istniejący schemat kompozycyjny, wzmacniała unikatowy wygląd obecnego audytorium. Naszym zdaniem Audytorium jest obiektem wyjątkowym, który powinien zostać przede wszystkim odnowiony. Bardziej niż na przekształceniu samego budynku skupiłyśmy się na znalezieniu dla niego nowej, dodatkowej funkcji” – napisały autorki.

Zespół w składzie Karolina Kotlicka i Marta Kowalczyk

Zespół w składzie Marta Wójcik i Bartosz Wójcik

Równorzędne wyróżnienia otrzymały dwa projekty: jeden pt. „CHEMIA reakcja kulturalna”, przygotowany przez Karolinę Kotlicką i Martę Kowalczyk oraz drugi, pt. „Horyzont zdarzeń”, którego autorami są Marta Wójcik i Bartosz Wójcik.

Źródło informacji: reachtywacja.wordpress.com

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera