Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Ławka kręci miasto

 

Czas czytania: ~6 min


h8KnoA7mOI7Nbu3oIiJEdonbaZILlCy7pJwroDJ4dT0qhieP291XdLs6z1Z8_urban-adapter.jpg
Jak każdy przedmiot codziennego użytku, powinna przede wszystkim spełniać swoją utylitarną funkcję. I podobnie, jak w przypadku wielu innych przedmiotów, jej rola wyszła daleko poza to praktyczne zastosowanie. Od kiedy zaczęto dostrzegać znaczenie estetycznej jakości przestrzeni publicznej, jej akcje poszły ostro w górę. Stała się czymś w rodzaju sztuki site specific, wpisując się na stałe w miejski krajobraz i nadając miejscom niepowtarzalny charakter. Ale co zrobić, by tak ograniczona funkcją forma, jaką jest ławka, mogła jeszcze zadziwić oryginalnością? Czasami wystarczy zadziałać przez zaskoczenie i, jak to zrobił Karol Radziszewski we wrocławskim parku Juliusza Słowackiego, pomalować nie pierwszej młodości miejski mebel na intensywny, różowy kolor. Czasem jednak trzeba sięgnąć po bardziej skomplikowane metody i sięgnąć po nowatorskie sposoby kształtowania obiektu. Najlepiej wykorzystując do tego modne dziś projektowanie parametryczne. Na trwającym właśnie biennale architektury i urbanistyki w Hong Kongu i Shenzhen biuro architektoniczne Rocker-Lange Architects z Bostonu i Hong Kongu zaprezentowało system umożliwiający stworzenie miejskich siedzisk o nieskończonej ilości wariacji. „Urban Adapter” to ławka z własnym „DNA”, którego trzon stanowią przekształcone przez program komputerowy informacje dotyczące konkretnej lokalizacji. W ten sposób powstać może nieskończenie wiele różnych, niepowtarzalnych modeli. Wygenerowana przez komputer forma jest następnie konstruowana z drewnianych profili. Poszczególne meble z serii „Urban Adapter” nie mają ustalonych z góry form, bo za każdym razem są dostosowywane do różnych warunków miejsca i potrzeb. Poza tym, podstawowy element ich „programu funkcjonalnego” – siedzisko – może być uzupełnione o funkcje dodatkowe, np. kosze na śmieci, doniczki z kwiatami czy tablice umożliwiające zamieszczanie ogłoszeń albo służące celom edukacyjnym. Jak podkreślają autorzy projektu, każda ławka jest inna, a zarazem wszystkie mają pewne cechy wspólne, pozwalające na stworzenie jednorodnej stylistycznie serii. To odpowiedź na obecną kondycję przestrzeni miejskiej w Hong Kongu, dla którego zostały zaprojektowane (z powodzeniem można jednak tę diagnozę odnieść do większości ośrodków miejskich na świecie). Tamtejsze meble w przestrzeni publicznej cechuje wprawdzie duża różnorodność, w której sporo jest obiektów dobrych, ale brak im estetycznej konsekwencji, dzięki której mogłyby stać się znakiem rozpoznawczym miasta. Tymczasem propozycja Rocker-Lange Architects traktuje miejski design jako problem całościowy i w miejsce pojedynczych projektów sugeruje wprowadzenie rozwiązań spójnych, a zarazem indywidualnych i dostosowanych do specyficznych warunków miejsca.
sOxls8Goxp4dehtxr0qUOiHl4osyNRDYFJFl4cQjqBoSgMuKzw7quZIFlSLH_urban-adapter-2.jpg
FpJpo0XNiArFN2a85gpE3090XiNqQ4raQRz1b0aJrtpQbA8RF8mXORndW6Ip_urban-adapter-3.jpg
mJh6oZMJHJCY3CXOlbIjnUXT4qKbqIot2jBqNkCcSecssKNCflg9fWELvjle_urban-adapter-4.jpg
Podobna idea stworzenia serii siedzisk o niezliczonej ilości kombinacji przyświecała architektom z niemieckiej pracowni Wilfried Hackenbroich + Rainer Mühr + Hackenbroich Architekten. Ich projekt Sitscape to system modułowych ławek o szerokości 1 metra i długości, którą można rozwijać w nieskończoność. Prosta budowa mebla, który tworzą wertykalne elementy z laminowanego drewna lub materiału kompozytowego przymocowane do rusztowania z metalowych prętów, pozwala na tworzenie w ramach tego systemu różnych konfiguracji. W zależności od kąta patrzenia, ławka sprawia wrażenie ciężkiej i masywnej, albo lekkiej i delikatnej. Głównym elementem kompozycyjnym siedziska są sekcje wymodelowane na podstawie kilku różnych pozycji ciała sprzyjających odpoczynkowi i niezobowiązującemu relaksowi, a następnie wycięte przy użyciu technologii cyfrowej. Rozdzielają je płynne wypiętrzenia, które użytkownicy mogą wykorzystać dowolnie, w zależności od wyobraźni i potrzeb. Do tej pory powstał tylko prototyp Sitscape, który ma sześć metrów długości i uwzględnia sześć takich wygodnych pozycji. Kiedy mebel wejdzie do produkcji, ma być sprzedawany „na metry”, a klienci będą mieli możliwość indywidualnego wyboru różnych układów i sekwencji. Siedzisko można będzie stosować zarówno na zewnętrz, jak i we wnętrzach. W tym drugim przypadku ławkę można wzbogacić o poduszki, łączone i układane na różne sposoby, by przykryć jej wybrane odcinki.
RtXaEvnmMqvHL5g4wSgA7D2bamUm9BvEf8wDENcd1uVRUQKTaaEW8x2ogqrC_sitscape.jpg
Nie zawsze jednak wyjątkowość ławek osiągana jest w drodze nowatorskich metod projektowania i nietypowej formy. Uwagę szerokiej publiczności najłatwiej jest bowiem zwrócić bijąc kolejne rekordy, a nic nie przyciąga turystów bardziej niż obiekty, które mogą się pochwalić jakimś „naj”. W związku z tym, kilka miast chwali się, że posiada najdłuższe ławki na świecie… w pewnych kategoriach. W Barcelonie na przykład, w zaprojektowanym przez Antonio Gaudiego parku Guell, znajduje się najdłuższa ławka parkowa – kolorowa, wijąca się jak wąż struktura inspirowana formami i bogatą dekoracją budynków tworzonych przez tegoż architekta. Jej autorem jest hiszpański projektant, Josep María Jujol. Z kolei Genewa szczyci się najstarszym z ekstremalnie długich miejskich siedzisk – drewnianą La Treille, która mierzy 126 merów i została zbudowana w 1767 r. Obecny rekord Guinessa należy jednak do ławki w Polsce. To długa na 613,13 metra drewniana konstrukcja, zbudowana w sierpniu 2005 r. na Gminnym Stadionie Sportowym miejscowości Szlachta w gminie Osieczna na Kociewiu.
jm7eMP9Fni71oYkf5ytAIi461OzGTXXLfN2GSp2rXzrTYOtgi8PGFqyYVzES_park-guell-barcelona.JPG
egY4wKzy8E7pUPIdDpHH9urp6QufzExC0qOP4tftwMjW93LrInJFiMJWsHFS_park-guell-barcelona-2.JPG
Polski rekord jest jednak poważnie zagrożony. Ambicje stworzenia najdłuższej – mierzącej 650 metrów – ławki świata ma bowiem Littlehampton w West Sussex w Wielkiej Brytanii. Tamtejsza ławka, zaprojektowana przez Studio Weave we współpracy z dziećmi z Connaught Junior School, ma biec wzdłuż promenady łączącej miejski park z plażą. By nie blokować dostępu do tej ostatniej, co kilkanaście metrów ławka będzie się obniżać do poziomu gruntu lub wypiętrzać, tworząc „bramy” umożliwiające swobodne przejście na drugą stronę bez przerywanie jej ciągłości. Do tej pory powstał siedmiometrowej długości prototyp obiektu, a w listopadzie 2009 roku organizatorzy zdobyli pozwolenie na budowę.
k9Fpayhe5kIJLYupkfzGiRtb1JdCLK36u6K8eGNajqmce8gJiq7sEmVupxB1_littlehampton-bench.jpg
zrwHz3Tk1iogFsOdachjD3njcozne8hAwXNgTqHHo3zx117dMxaOObcgYPVr_littlehampton-bench-2.jpg
a5vPOKVz6bp6ALAv6jniBukyhcSAg55SnNFPI8PF2aUv1KQUGfdR6tTjm785_littlehampton-bench-access.jpg
Mania bicia kolejnych rekordów może się wydawać absurdalna i pozbawiona głębszego sensu. Jednak inicjatorzy przedsięwzięcia w Littlehampton wskazują na ogromne, wymierne korzyści, jakie miasto może czerpać z posiadania najdłuższej ławki na świecie. Projekt jest bowiem nie tylko zabawą, ale elementem długofalowego procesu regeneracji miasta. Podnosząc jego atrakcyjność i przy odpowiedniej kampanii medialnej, ma wpłynąć na ożywienie ruchu turystycznego, który będzie stymulować rozwój ekonomiczny i rozbudowę lokalnej infrastruktury hotelowej, handlu i usług. To z kolei ma zaowocować tworzeniem nowych miejsc pracy, co może zachęcić do zostania w mieście młodych ludzi, którzy teraz opuszczają je, nie widząc tam szans rozwoju zawodowego. Bez względu na to, czy nadzieje te są zbyt rozdmuchane, czy zupełnie realne, przykład Littlehampton pokazuje, jak dużą uwagę przywiązuje się na świecie do wyjątkowości przestrzeni publicznej i wypełniających ją mebli, które przecież stanowią wizytówkę miast.

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Urodziny Szybu Krystyna
Urodziny Szybu Krystyna

Budowa wieży wyciągowej szybu Kaiser Wilhelm II na terenie kopalni węgla kamiennego Hohenzollern zak ...

Kultura w kasynie
Kultura w kasynie

Kasyno Kultury, placówka kulturalna działająca w Kwidzynie od końca 2023 roku mieści się w budynku o ...

E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.
E-konferencja Skorupa budynku: dachy, fasady, drewno i prefabrykacja w architekturze.

Regulacyjne i technologiczne zmiany w zakresie metod wznoszenia budynków doprowadziły w ostatnich la ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Wnętrza
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera