Biennale Architektury w Wenecji o polityce
Data dodania: 06.06.2018 Czas czytania: ~ 2 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 06.06.2018 Czas czytania: ~ 2 min
Biennale Architektury w Wenecji – to wystawa główna oraz prezentacje w pawilonach narodowych. I choć te drugie są zazwyczaj odpowiedzią na narzucone przez głównego kuratora Biennale hasło przewodnie, poszczególne kraje interpretują to samo na wyjątkowo wiele sposobów. Nie inaczej było w tym roku.
Hasłem Biennale Architektury w Wenecji w 2018 roku było „Freespace”. Każdy kraj mógł w tym słowie znaleźć sens, wokół którego zbudował swoją wystawę; spacer po pawilonach narodowych pokazał, że w tym niepozornym wyrazie tkwi naprawdę wiele znaczeń.
Jury Biennale Architektury w Wenecji – jak przy okazji każdej edycji – przyznało nagrody tym pawilonom, w których wystawy były szczególnie ciekawe, ważne, inspirujące. Złotego Lwa dostała Szwajcaria, jednak wyróżnienie powędrowało do Wielkiej Brytanii, która swój pawilon… pozostawiła pusty.
Wystawa Wielkiej Brytanii na Biennale Architektury w Wenecji nosiła tytuł „Island (Wyspa)” i była jednym z najczęściej komentowanych pawilonów narodowych. Sam budynek kuratorzy i projektanci wystawy (czyli zespół z pracowni Caruso St John Architects i Marcus Taylor) pozostawili pusty. To wymowny gest, co do znaczenia którego twórcy nie pozostawili wiele wskazówek.
Na zewnątrz pawilonu powstała natomiast stalowa klatka schodowa, po której można było wejść na dach budynku. Tam powstała przestrzeń publiczna z miejscami do siedzenia, parasolami, no i pięknym widokiem na Wenecję. Puste wnętrze pawilonu w tym czasie służyło jako miejsce spotkań (od debat architektonicznych, po pokazy filmów, koncerty, a nawet wieczorki literackie).
Brytyjski pawilon na Biennale Architektury w Wenecji szybko zinterpretowano jako wyraźny komentarz w sprawie Brexitu. Pusty budynek, który może być i schronieniem, i miejscem wygnania, skontrastowano z szerokim widokiem, rozciągającym się z dachu. Te dwa światy – niczym dwie strony jednego medalu – pokazywać by miały to, czego Brytyjczycy doświadczają od jakiegoś czasu: niemożności zdecydowania się, czy większą wartością jest „szeroki świat”, czy raczej „wnętrze”…
Sami projektanci pawilonu podsuwają wiele interpretacji, wyliczając skojarzenia, które można mieć w obliczu tej wystawy (m.in. zmiany klimatu, opuszczenie/osamotnienie, kolonializm, uchodźstwo, Brexit, izolacja i in.). Jakiekolwiek znaczenie znajdzie się w tej nietypowej ekspozycji, jej wymowa pozostanie polityczna.
Fot. Italo Rondinella, Courtesy: La Biennale di Venezia, labiennale.org
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Przebudowa modernistycznej willi w Milanówku to projekt pracowni URBAA – urbański architektura & wnę ...
Hasłem czwartej edycji konferencji Architektura o niskim śladzie węglowym był Low tech - high tech. ...
Hasłem przewodnim drugiej edycji naszej konferencji Medycyna w architekturze będzie projektowanie pr ...
Pod koniec października Malta...
Trwa realizacja ostatniego eta...
LUMBER 4 to drewniany budynek...
Milwaukee, miasto w stanie Wis...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz