Jak chronić się przed rakotwórczym radonem?
Data dodania: 16.03.2021 Czas czytania: ~ 2 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 16.03.2021 Czas czytania: ~ 2 min
Radon to najcięższy gaz szlachetny, jest bezwonny, bezbarwny i pozbawiony smaku. Jego emisja może stanowić zagrożenie dla ludzkiego zdrowia. Gaz gromadzi się w budynkach, często piwnicach, do których przenika z gruntu w wyniku różnicy ciśnień. Jak zatem zabezpieczyć się przed występującymi w gruncie agresywnymi substancjami?
Częstym źródłem promieniowania pochodzenia naturalnego jest docierająca do budynku emisja radonu (Rn w układzie okresowym), czyli radioaktywnego gazu szlachetnego, który może wydobywać się z gruntu. Nie ma on smaku, jest bezwonny i bezbarwny. Odkrył go w 1900 fizyk Friedrich Dorn. Początkowo gaz określano „emanacją” i oznaczano symbolem Em.
Samoistne wydobywanie się radonu jest produktem rozpadu radu, powiązanym ze złożami uranu znajdującymi się w głębokich skalnych warstwach. Niezwykle ruchliwy i ze zdolnością przenikania gaz z łatwością przemieszcza się na powierzchnię gruntu. Co więcej, poprzez fizyczne zjawisko efektu kominowego swobodnie przenika przez podziemne przegrody konstrukcji budynku do jego wnętrza.
Radon podczas rozpadu emituje przede wszystkim promieniowanie alfa, które charakteryzuje mała przenikliwość, ale duża zdolność jonizująca tkanek biologicznych, takich jak skóra, czy narządy wewnętrzne. Dlatego promieniowanie alfa jest niebezpieczne, gdy dotrze do żywego organizmu.
Podczas połowicznego rozpadu radonu powstają izotopy ołowiu, bizmutu, czy polonu. Wiążą się z unoszącymi się w powietrzu cząstkami kurzu i aerozolami, a następnie wnikają z wdychanym powietrzem w drogi oddechowe. Radioaktywne elementy odkładają się w tkankach płucnych, a następnie mogą wywołać powstawanie komórek rakowych.
Jeśli poziom radonu jest wysoki, to można próbować redukować go skutecznie środkami mechanicznymi, której wybór zależy od konstrukcji budynku. Minimalizowanie stężenia udaje się poprzez uszczelnienie pęknięć i szczelin w przegrodach budynku. Mniej efektywną, ale pomocną metodą jest dobra wentylacja dolnych struktur obiektu budowlanego. Wywołanie podciśnienia pod podłogą przez urządzenia ssące pozwala wydostający się radon wypompować na zewnątrz.
Skutecznie można powstrzymać emisję radonu stosując weber.tec Superflex 10 lub webertec Superflex 2K. Są to odkształcalne, lekkie, dwuskładnikowe, grubowarstwowe, polimerowo-bitumiczne masy uszczelniające. Ponadto, są szczelne dla radonu. Produkt webertec Superflex 2K posiada wypełniacz polistyrenowy, który jest przeznaczony do trwałego uszczelniania różnych elementów budynku. Charakteryzuje się odpornością na starzenie. Materiał jest zgodny z wymaganiami normy PN-EN 15814.
Masa uszczelniająca weber.tec Superflex 10 lub webertec Superflex 2K dedykowana jest hydroizolacji typu ciężkiego lub średniego budynków, budowli i ich części stykających się z gruntem, takich jak ściany fundamentowe, płyty fundamentowe, ściany piwnic, czy stropy garaży podziemnych.
Źródło: Weber
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Przebudowa modernistycznej willi w Milanówku to projekt pracowni URBAA – urbański architektura & wnę ...
Hasłem czwartej edycji konferencji Architektura o niskim śladzie węglowym był Low tech - high tech. ...
Hasłem przewodnim drugiej edycji naszej konferencji Medycyna w architekturze będzie projektowanie pr ...
Fornirowanie to jedna z najsta...
Wimbledon, znana z prestiżoweg...
33,5 miliona m kw tyle na koni...
Wola Gabriela to inwestycja mi...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz