Wypełnić pustkę

Data dodania: 01.01.2000 Czas czytania: ~ 8 min

tomasz Konior

Rozmowa z Tomaszem Koniorem Zawsze chciałeś być architektem? - Jestem architektem, bo nie udało mi się zostać organistą. Do teraz słucham muzyki organowej. W liceum grałem na perkusji, występowałem z trzema różnymi formacjami, graliśmy jazz i blues. Chciałem być muzykiem, przez bębny omal nie oblałem matury. Zawsze jednak w moim życiu była równolegle architektura. Od najwcześniejszych lat miałem swoją półkę w księgarni, gdzie odkładano mi wszystkie książki poświęcone architekturze. Przeczytałem ich całe mnóstwo. Teraz zwyciężyłeś w prestiżowym konkursie, jednak spadły na Ciebie gromy, bo chcesz zabudować otwartą przestrzeń między rondem a rynkiem. Dla wielu katowiczan i architektów to wartościowa przestrzeń. - Nie rozumiem, jaką wartość może mieć pustka? Nie kwestionuję potrzeby otwartej przestrzeni, lubię być w górach, gdzie mogę się wyciszyć, ale jak jadę do miasta, to chcę być atakowany treścią. Im bardziej bogata i wielowątkowa to treść, tym lepsze jest miasto. Czy przestrzeń między rynkiem i Spodkiem nie jest wizytówką Katowic? - Gdyby tak było, to wizytówką Katowic byłaby pustka. Dla jednych będzie to pustka, a dla innych otwarta przestrzeń, dająca szeroką panoramę na śródmieście. - Musimy sobie odpowiedzieć, czy chcemy mieszkać w mieście bogatym, czy nostalgicznym, romantycznym. Ja chciałbym mieszkać w mieście bogatym, czyli takim, gdzie jest silny potencjał inwestycyjny, gdzie się dużo buduje i do którego chcą przybywać inwestorzy. I tutaj rola władz miejskich, które mają narzędzia, by zachęcić prywatny kapitał do inwestowania w centrum. Urzędnicy mogą powiedzieć: "Chcesz zbudować biurowiec? OK, dostaniesz najlepszą działkę, ale musisz też zadbać o przestrzeń publiczną wokół - stworzyć parkingi podziemne, plac z fontanną i ławkami". Można to miasto budować, nie angażując publicznego grosza i nie czerpiąc z miejskich pieniędzy. Ja w to wierzę. Ale czy nie zabierasz Katowicom przestrzeni publicznej, sprowadzając ją do minimum? - Nie można przesadzać z przestrzenią publiczną, bo ktoś ją musi codziennie utrzymywać. Tak bogate metropolie jak Paryż mają kłopoty z utrzymaniem olbrzymich przestrzeni publicznych, bo jest ich za dużo. My jesteśmy w Katowicach, w mieście, które nie jest nazbyt bogate ani w treści, ani w atrakcje, ani w inwestycje. Jeżeli nie uruchomimy pewnego procesu, który zachęci do inwestycji, to nie będziemy się rozwijać i nie będzie miał kto utrzymywać przestrzeni publicznych, o których mówisz, że są wyróżnikiem Katowic. One stały się wyróżnikiem miasta nie z racji wyboru, tylko w pewnym momencie ktoś w sposób dość romantyczny taką atrakcję postanowił nam zafundować. Jurand Jarecki opowiadał mi, jak projektował tę przestrzeń z prof. Zygmuntem Majerskim, jak był na kontrakcie w Paryżu i widział Champs d'Elysées. Ówcześni architekci zapragnęli mieć coś takiego w Katowicach, dla nich było to bardzo atrakcyjne. Cóż mogę odpowiedzieć - Katowice to nie Paryż, a al. Korfantego to nie Pola Elizejskie. W Twoich projektach zawsze było dużo romantyzmu, a teraz mówisz jak pragmatyk. - Może dlatego, że pierwszy raz występuję w roli urbanisty. Bardzo długo patrzyłem na Katowice przez pryzmat bycia mieszkańcem tego miasta. Jak tu przyjechałem po raz pierwszy, byłem przerażony tą pustą przestrzenią, każdy weekend musiałem spędzać w Krakowie, trudno było mi się tutaj odnaleźć. Ale po czasie starałem się odkryć, co jest atrakcyjnego w tym mieście. Dziś jest to absolutnie moje miasto. Co atrakcyjnego jest w Katowicach? - To, że jest tu tak dużo do zrobienia. Wracając do rozmowy z Jurandem Jareckim, to ówczesne pokolenie architektów wykroiło w mieście pustkę, bo myśleli, że to będzie dobre dla miasta. Ja jestem zwolennikiem równomiernego rozwoju miasta. Wykrajanie takiej pustki bez wyraźnej potrzeby było barbarzyństwem, wycięto funkcjonujące kwartały miejskie, które przetrwały kataklizm II wojny światowej. Pogwałcono tradycję i wykazano się brakiem szacunku do własności. Jednak w swoim projekcie zachowujesz budynki z lat 60. i 70. - Nie burzymy żadnego budynku. Wyjątkiem jest hotel Silesia, którego koniec od lat jest przypieczętowany. Ratujemy nawet Pałac Ślubów, który ma być wyburzony przez miasto. Proponujemy przenieść go na teren Uniwersytetu Śląskiego i zrobić w nim Śląskie Muzeum Modernizmu. Ten budynek można z łatwością rozebrać i złożyć jak puzzle w innym miejscu. Proponujemy też przerobienie superjednostki na apartamentowiec. Można w nim wyciąć wiszące ogrody, gdzie w środku mogłyby rosnąć drzewa. Nie widzę natomiast powodów, aby zachowywać tę pustkę, która niczego nie łączy. Tego nie można porównać z Polami Elizejskimi, bo jest to ważna arteria miejska. Pustą, martwą przestrzeń w środku miasta trzeba wypełnić treścią. Czy jednak gęstością zabudowy, którą proponujesz, nie sprowadzisz al. Korfantego do rangi zwykłej ulicy? - Ulica 3 Maja ma 18 metrów szerokości i to jest świetna przestrzeń miejska. Wyobrażam sobie Korfantego po przebudowie jako ulicę mającą 32 metry szerokości - to chyba jest sporo. Oprócz tego mamy bardzo dobry teren inwestycyjny i świetny pasaż dla pieszych. Wykorzystuję też budynki Separatora, BWA, łączę stare pawilony, wśród których dziś hula wiatr. Przykrywam je szklanym dachem. Może tam wytworzyć się ciekawy całoroczny pasaż. Słychać, że oto Konior zbuduje sobie miasto, że Twoja wizja jest zbyt autorska. - Urbanistyka jest obiektywna, tutaj nie można w sposób autorski potraktować projektowania kawałka miasta. My mamy tylko wskazać kierunek, wytyczyć pewne ramy, zasady, czyli reguły gry w miasto. Kto się pisze na tę grę? Różni inwestorzy i różni architekci. Tak jak to się stało w Berlinie na Potsdamer Platz. Gdy Deutsche Bank poprosił Franka O. Gehry'ego, by zbudował nową siedzibę przy Pariser Platz, to ten genialny architekt stworzył najlepszą w swoim życiu realizację. W ściśle określonych ramach, w określonej wysokości, ryzach, skali, podziałach zrobił świetną elewację. Te ograniczenia stały się wartością. Marzę, by w Katowicach było podobnie. Wytyczymy skalę budynków, liczbę kondygnacji, linię zabudowy, a potem róbcie, co chcecie. Jury uznało, że mój kierunek jest najbardziej zbliżony do oczekiwanego. Wsłuchiwałem się w opinie mieszkańców. Myślę, że krytyka bierze się głównie z niezrozumienia. Przywykliśmy już do pustki w śródmieściu - może to jest powód tej krytyki. - Ja nie przywykłem. Wolę Katowice tradycyjne, które oglądam na pocztówkach z lat 30. Katowice klasyczne. To jest tradycja. Z drugiej strony jestem przeciwnikiem odtwarzania, odbudowywania starych miast, odbudowywania Zamku Królewskiego w Warszawie. Uważam, że przestrzeń, w której przebywamy, ma być na miarę miasta i ludzi. Jeśli nie jest taka, to jest to nienaturalne, miasto jej nie asymiluje, a człowiek się w niej gubi. Wierzysz w tę masę inwestorów, którzy zabudują centrum Katowic? - To nie jest kwesta wiary. Jestem przekonany, że jeśli stworzy się dobrą ofertę, to będziemy tu mieli ogromny plac budowy. Trafia to w dobry czas, jest koniunktura. Jeśli miasto to wykorzysta, oblicze centrum może się zmienić w ciągu sześciu, siedmiu lat. Odwołam się do niemodnego Leona Kriera: "Architektura - wybór czy przeznaczenie". Ja uważam, że wybór. Starałem się dać tym projektem możliwość wyboru, że nie musi być tak, jak jest, może być inaczej. Nowe budynki pozwolą wykreować kręgosłup w centrum, którego dzisiaj nie mamy. Czy jesteś konserwatystą? - Niekoniecznie. Chciałbym, żeby Katowice były nowoczesnym miastem, jednocześnie czerpiącym z tradycji i kultury, z najlepszych kanonów. Inna postawa wydaje mi się rewolucyjna i eksperymentalna, może nie przynieść rezultatów. Jeśli czerpiesz ze sprawdzonych wzorców, masz szansę, że zbudujesz prawdziwe miasto. A jakie są Twoje wzorce? - To jest coś, co stanowi tkankę klasycznego miasta. To są ulice, które tworzą kwartały wypełnione albo tkanką budowlaną, albo wolne od zabudowy - wtedy stanowią place. I to wszystko. Dalej jest skala, która musi być adekwatna. Uważam, że nie zdarzyło się w historii nic, co mogłoby stanowić alternatywę, coś lepszego, w czym dobrze czują się ludzie. Niektórzy mówią, że Katowice to miasto nieustannych konkursów, które niczemu nie służą. - Uważam, że to nieprawda. Na strefę śródmieścia nie było żadnego konkursu od kilkudziesięciu lat, czyli od czasu jej powstania. Były warsztaty kilkanaście lat temu, ostatnia dyskusja miała miejsce rok temu na łamach waszej "Gazety". Dlatego teraz wybuchł ten wulkan, bo nie mamy materiału porównawczego. Dzisiaj wyzwoliły się ogromne emocje. W Katowicach jest mało konkursów. To duże miasto, stolica regionu, powinny być tu dziesiątki konkursów na każdy jego fragment, powinno się nawet dyskutować nad kształtem zwykłej ławki miejskiej. Bo jest lepsza i gorsza ławka, a dzięki konkursowi możemy wybrać tę najlepszą. Żródło: Gazeta.pl

Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!

tagi

Warto przeczytać

Zobacz wszystkie

Muzeum narciarskie w Wiśle

Czterokrotny zdobywca Pucharu Świata w skokach narciarskich, czterech medali olimpijskich i sześciu ...

Miejska willa na Żoliborzu z ręcznie formowanej cegły

Nowa willa na warszawskim Żoliborzu projektu Trzop Architekci jest interesującym przykładem współcze ...

Konferencja Architektura o niskim śladzie węglowym IV edycja

Tegorocznym hasłem naszej cyklicznej konferencji będzie Low tech - high tech. W jej ramach będziemy ...

KOMENTARZE

Komentarze

Brak komentarzy

Zaloguj się, aby dodać komentarz

„Uczynić świat...

Fragment wywiadu Marzeny Mróz...

Architektura nowocze...

Architektura nowoczesna to cyk...

Manuel de Landa - Fi...

Chciałbym przeciwstawić tutaj...

Michael Grab i sztuk...

ZOBACZ WSZYSTKIE

DOŚWIADCZONY ARCHITEKT WNĘTRZ
JMW ARCHITEKCI BIM Koordynator
Design Lab Group Poland Sp. Z... BIM Manager
Design Lab Group Poland Sp. Z... ARCHITEKT/ASYSTENT ARCHICAD BI...
BIN PROJEKT architekt / projektant wnętrz
architektura szyta na miarę ZOBACZ WSZYSTKIE

praca/zlecenia/hybrydowo
Szukam pracy na stanowisko arc...
Szukam pracy na stanowisku arc...
Architekt / Projektant wnętrz
Projektant Wnętrz | Wystaw | M...
ZOBACZ WSZYSTKIE

KSIĘGARNIA

BESTSELLER TYGODNIA

Autor: praca zbiorowa

Teorie i manifesty architektury współczesnej

Wydana po raz pierwszy w 1997 roku antologia pt. "Theories and Manifestoes of Contemporary Architecture", jest spójnym i przemyślanym wyborem tekstów najważniejszych myślicieli oraz praktyków architektury współczesnej.

WARTO PRZECZYTAĆ

Teorie i manifesty polskich architektów

Przestrzenie serca. Psychogeografia życia codziennego

PRZEJDŹ DO KSIĘGARNI

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera

Akceptuję regulamin

25 maja 2018 roku zaczęło obowiązywać Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (określane jako „RODO”, „ORODO”, „GDPR” lub „Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych”). W związku z tym chcielibyśmy poinformować Cię o przetwarzaniu Twoich danych oraz zasadach, na jakich będzie się to odbywało po dniu 25 maja 2018 roku. Poniżej znajdziesz podstawowe informacje na ten temat. O jakich danych mówimy? Chodzi o dane osobowe, które są zbierane w ramach korzystania przez Ciebie z naszych usług, w tym stron internetowych, serwisów i innych funkcjonalności udostępnianych przez Grupę Sztuka Architektury, w tym zapisywane w plikach cookies, w formularzach kontaktowych, które są instalowane na naszych stronach przez nas oraz naszych Zaufanych Partnerów, tj. firmę Royalad oraz firmę Gemius Polska. Każdemu przysługuje prawo: • Prawo dostępu do danych - prawo do zażądania kopii posiadanych przez nas informacji; • Prawo do sprostowania - prawo do poprawiania nieprawidłowych lub niekompletnych danych, które są w naszym posiadaniu; • Prawo do bycia zapomnianym - w pewnych okolicznościach można złożyć wniosek o usunięcie przechowywanych przez nas danych; • Prawo do ograniczenia przetwarzania - w przypadku spełnienia określonych warunków prawo do ograniczenia przetwarzania danych; • Prawo do przenoszenia - prawo do przekazania danych, będących w naszym posiadaniu do innej organizacji; • Prawo do sprzeciwu - prawo sprzeciwiania się niektórym rodzajom przetwarzania, takim jak na przykład marketing bezpośredni; • Prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego, tj. Prezesa Urzędu ds. ochrony danych osobowych. Dane w każdym przypadku podawane są dobrowolnie. W przypadku chęci wycofania zgody na przetwarzanie danych lub wniesienia sprzeciwu, dane, tj. wyłącznie imię i nazwisko, adres e - mail, numer telefonu będą nam także potrzebne, abyśmy mogli precyzyjnie ustalić czyje dane będziemy obowiązani usunąć. Nie będziemy jednak prosić o więcej danych niż podczas ich pobierania. W tym zakresie także dane podawane są dobrowolnie, jednakże ich niepodanie uniemożliwi nam spełnienie prośby, jeżeli nie będziemy w stanie poprawnie zweryfikować tożsamości.

Wyrażam zgodę na zamieszczenie moich danych w bazie KLAXON w celach marketingowych zgodnie z ustawą z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych, Dz. U. Nr 133, poz. 833. Zgadzam się na otrzymywanie informacji o charakterze handlowym zarówno ww Spółki jak i podmiotów współpracujących.

Wyrażam zgodę na zamieszczenie moich danych osobowych w bazie KLAXON i wykorzystywanie ich w celach marketingowych w Spółki zgodnie z ustawą z dn. 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych, Dz. U. Nr 133, poz. 833.

Kontakt

[email protected]

tel: 691 233 249, 723 443 440

ul. Górczewska 216 lok 401, 01-460 Warszawa

Opinie

Praktyka

Specjalne