Cud drewniany

Zbudowana wyłącznie z drewna struktura samoistnie oddycha, reagując na zmiany wilgotności powietrza w otoczeniu

Zbudowana wyłącznie z drewna struktura samoistnie oddycha, reagując na zmiany wilgotności powietrza w otoczeniu. Dzieje się tak bez udziału jakichkolwiek urządzeń mechanicznych czy elektronicznych.

W latach 30. XX wieku student Bauhausu Siegfried Ebeling opublikował pracę pt. „Der Raum als Membran” (przestrzeń jako membrana). Zaprezentował w niej teorię, w myśl której przegroda budowlana nie jest statyczna i nieprzepuszczalna, ale stanowi porowatą strukturę pośredniczącą w wymianie energii pomiędzy człowiekiem w jej wnętrzu, a światem zewnętrznym. Stawiał również pytania o możliwość przekształcania promieniowania słonecznego w energię słoneczną, czy też wykorzystanie energii pozyskanej z różnicy temperatur w słońcu i cieniu do ogrzewania lub chłodzenia. Z perspektywy tamtych lat jego poglądy wydawały się futurystycznymi, nierealnymi mrzonkami.

Dalsza część artykułu w numerze 2/2012 e-magazynu Krytyka Architektury.

Pobierz bezpłatnie TUTAJ