Tężnia solankowa w Busku-Zdroju - architektura uzdrowiskowa
Data dodania: 06.07.2022 Czas czytania: ~ 2 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 06.07.2022 Czas czytania: ~ 2 min
Wszyscy w Polsce znają zapewne tężnię solankową w Ciechocinku. Ten imponujący, zabytkowy obiekt do dziś służy kuracjuszom, stanowiąc zarazem popularną atrakcję turystyczną. Ale od kilku lat trwa w Polsce moda na budowanie podobnych, choć mniejszych, uzdrowiskowych budowli. W samej Warszawie kameralnych tężni solankowych zbudowano ostatnio już kilka, takie obiekty powstały też m.in. w Łodzi, Bielsku-Białej, Pruszkowie, Krakowie, Grójcu, Opolu.
Na projekt tężni w Busku-Zdroju w 2015 roku rozpisano konkurs architektoniczny. Pierwszą nagrodę otrzymała w nim pracownia 2PM Piotra Musiałowskiego. Niedawno koncepcja ta została zrealizowana. Choć ostatecznie obiekt wygląda nieco inaczej niż zakładała to konkursowa wizja (to normalne, że takie projekty przechodzą metamorfozy), powstała jedna z największych i najnowocześniejszych tężni solankowych w Polsce.
Teren tężni ma plan okręgu o średnicy około 72 m i obwodzie około 226 m; wykonane z tarniny, ściany otaczające go ściany sięgają nawet 10 metrów. Dwa pierścienie otaczają wewnętrzny placyk, na którym umieszczono fontannę mgielną; plac-dziedziniec może być także miejscem organizowania spotkań i innych plenerowych wydarzeń. Jednak najważniejszą częścią tężni są właśnie zbudowane z ciemnej tarniny ściany – to one pełnią ważną rolę w rozpraszaniu solankowej mgiełki, która ma tak zbawienny wpływ na zdrowie człowieka. „Ciemne ściany z tarniny są widoczne z daleka. Łatwo do nich dotrzeć, kierując się promienistymi alejkami. Do serca budowli wchodzi się przez jedno z trzech pionowych przecięć. Poprzez labirynt zbudowany z gałęzi i solankowej mgły, przestrzeni wyizolowanej lecz z otwartym niebem, kuracjusze trafiają na słoneczny dziedziniec, pełen pachnącej, świeżej mgiełki” – opisują tę formę sami architekci.
Oprócz wydzielonej ścianami z tarniny przestrzeni tężni w skład projektu wszedł także prosty, przeszklony pawilon z oranżerią i pijalnią wód. W projekcie konkursowym zakładano, że znajdzie się on wewnątrz okręgu, ostatecznie powstał tuż obok tężni, ale na zewnątrz jej bryły. Obok tężni znalazło się także miejsce na plac zabaw dla dzieci, powstała także multimedialna fontanna. Parkowe otoczenie czyni tę okolicę miejscem odpoczynku nie tylko dla kuracjuszy z uzdrowiska, ale i rodzin mieszkających w sąsiedztwie.
Lokalizacja: Park za Maskalisem, Busko-Zdrój
Inwestor: Urząd Miasta i Gminy w Busku-Zdroju
Projekt architektoniczny: 2 PM
Zespół: Piotr Musiałowski, Michał Adamczyk, Piotr Bylka, Krzysztof Nowotka
Współpraca: Piotr Kamiński, Paulina Pankiewicz, Marta Przybył
Projekt: 2015 (I nagroda w konkursie architektonicznym)
Realizacja: 2022
Źródło zdjęć: busko.pl/; 2pm.com.pl/
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Krakowskie Centrum Muzyki powstaje w Cichym Kąciku, w pobliżu Błoń. Nowoczesna sala koncertowa będzi ...
W malowniczej okolicy, niedaleko Barcelony, w St. Vicenç dels Horts, znajduje się niezwykła realizac ...
Powstawanie centów aktywności międzypokoleniowej – to idea dość nowa, ale na naszych oczach zyskując ...
Projekt pracowni TMA architect...
W malowniczej okolicy, niedale...
Powstawanie centów aktywności...
W Bangkoku, na terenie pierwot...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz