Stara Octownia w Lesznie będzie muzeum

Muzeum Okręgowe w Lesznie we współpracy z poznańskim oddziałem SARP zorganizowało i rozstrzygnęło konkurs architektoniczny na projekt koncepcji urbanistyczno-architektonicznej i funkcjonalno-użytkowej rewitalizacji (modernizacji i przebudowy) budynku Starej Octowni wraz z rozbudową na potrzeby Muzeum Okręgowego w Lesznie. Obiekt zlokalizowany jest w centrum miasta Leszna, przy jednej z głównych arterii komunikacyjnych miasta.

Podobnie jak w Bytomiu (Orzeł Biały - zabytkowy biurowiec z sejfem), Chorzowie (Zabytek na terenie szpitala), Piastowie (Stara Łaźnia) czy Olsztynie (Zabytkowa rzeźnia), także poprzemysłowy zabytkowy obiekt w Lesznie zyska nowe życie. Rozstrzygnięty właśnie konkurs architektoniczny dotyczył budynku Starej Octowni, która swój obecny kształt uzyskała w latach 1927-1929 w wyniku rozbudowy

zakładu „Essigfabrik von Paul Wandel”. To narożny, ceglany budynek zaprojektowany planie litery „L”, wypełniający pierzeje ulicy Bolesława Chrobrego oraz Alei Jana Pawła II, posiadający charakterystyczną wieżyczkę akcentującą narożnik budynku. W oparciu o przedwojenną technologię w znacjonalizowanym po II wojnie światowej zakładzie Leszczyńskiej Fabryki Octu produkowano ocet aż do początku XXI wieku, kiedy to fabryka została ostatecznie zamknięta i zlikwidowana. Od tego czasu budynek jest nieużytkowany, a całe jego wyposażenie zostało zdemontowane i wywiezione. W celu ochrony jego wartości historyczno-architektonicznych decyzją Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków obiekt został wpisany do rejestru zabytków.

Decyzją władz miasta opuszczony zabytek przeznaczono na potrzeby Muzeum Okręgowego. Ogłoszono konkurs na adaptację obiektu do nowych potrzeb, zakładając, że planowana inwestycja powinna zapewnić właściwe warunki dla zbiorów muzealnych oraz pracowników i wszystkich użytkowników Muzeum na najbliższe 70 lat. „Obok nakreślonych założeń funkcjonalnych ważnych dla Inwestora kluczowy jest również społeczny odbiór Muzeum w środowisku lokalnym, w Wielkopolsce oraz – z uwagi na zbiory o znaczeniu ogólnopolskim i międzynarodowym – także w Polsce i poza granicami” – można było przeczytać w regulaminie konkursu. W wyniku przebudowy i modernizacji zakładano, że Stara Octownia przysłuży się poprawie warunków przechowywania, opracowania i udostępniania zbiorów, zapewni także towarzyszące funkcje publiczne, jak np. sklep, kawiarnia. „Nowa siedziba Muzeum Okręgowego powinna stać się ośrodkiem miasto- i kulturotwórczym” – podkreślał inwestor.

Nowe muzeum w Starej Octowni

Spośród nadesłanych na konkurs projektów sąd zdecydował się wybrać trzy godne nagrody oraz trzy prace wyróżnić. Pierwszą nagrodę przyznano projektowi pracowni Studio Lisiak z Poznania. Opinia Sądu Konkursowego: „Praca w najlepszy sposób odpowiada na potrzeby Muzeum realizującego misję ekspozycji zbiorów, edukacji oraz konserwacji i archiwizacji. Projekt w wyważony sposób zabezpiecza oraz eksponuje najważniejsze wartości zabytkowe budynku Starej Octowni. (…) Praca konkursowa w syntetyczny sposób przekonuje co do prawidłowości przyjętych rozwiązań we wszystkich strategicznych dla realizacji Muzeum obszarach. Sąd Konkursowy zgodnie docenił powściągliwość oraz racjonalność rozwiązań, które we właściwy sposób odpowiadają na potrzeby niespokojnych współczesnych czasów”.

Drugą nagrodę w konkursie otrzymała pracownia JEMS Architekci z Warszawy. Tu doceniono m.in. niezwykle celne, specyficzne dla ulicy Bolesława Chrobrego połączenie rozbudowywanego budynku Muzeum (Starej Octowni) z miastem, wrażliwość na szczególne cechy miejsca, istniejącą zabudowę Starej Octowni, zastosowanie materiału czy relację pomiędzy frontową zabudową kwartałową i tą w głębi działki.

Trzecia nagroda trafiła do biura P2PA z Wrocławia. Napisano o niej: „Projekt w sposób zarówno wrażliwy jak i mocno radykalny próbuje połączyć ze sobą dwie funkcje. Wprowadzenie przestrzeni publicznej – parku na dachu (na wysokości I pietra) pokazuje dużą świadomość zespołu  w próbie reakcji na otoczenie poprzez dodanie kolejnej wartości, jednocześnie próbując uzyskać kompromis funkcjonalny pomiędzy docelowym zadaniem budynku Muzeum jakim są funkcje kulturotwórcze, wystawiennicze”.

Sąd konkursowy przyznał również wyróżnienia. Wyróżnienie równorzędne I stopnia otrzymała pracownia Heinle, Wischer und Partner Architekci z Wrocławia. Wyróżnienie równorzędne II stopnia zdobył Mikołaj Kwieciński z Warszawy, wyróżnienie równorzędne II stopnia trafiło także do pracowni WXCA z Warszawy.

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera