Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Ogórek z komputera

 

Czas czytania: ~ 2 min


2zDDLuNYZ0K2WfleWCwRFlZg07ME7Mca33kweQ7C34vbWJCumtUl0nntYUIT_30-st-mary-axe-gherkin1.jpg

Bez wątpienia jeden z najbardziej rozpoznawalnych budynków świata, szósty co do wysokości wieżowiec w Wielkiej Brytanii – to przede wszystkim jeden z najdoskonalszych przykładów zalet projektowania parametrycznego.

Budynek 30 St Mary Axe – adres londyńskiego gmachu jest zarazem jego nazwą – oddano do użytku 28 kwietnia 2004 roku. Jednak już sporo wcześniej zaczął wzbudzać kontrowersje, przede wszystkim ze względu na swój wygląd. Początkowo najgłośniejsze były wyrazy oburzenia – falliczny kształt budynku dla wielu był trudny do zaakceptowania.

Te emocje z czasem opadły i dziś nie tylko Brytyjczycy nazywają go „ogórkiem” lub „korniszonem” (ang. gherkin). Ten bardzo charakterystyczny wygląd wieżowca nie jest dziełem przypadku, ani nawet fantazji architekta – jest efektem skomplikowanych wyliczeń, które miały na celu skonstruowanie budowli maksymalnie ekonomicznej i ergonomicznej.










zoacACEqDWmvRdjdILLLzNc9KI5tWnuaILwrwOD0p74hpQ7JI5lpMP6VJQDG_st-marys-axe2big.jpg
Sam Norman Foster przyznaje, że forma St Mary Axe wywodzi się z innego jego projektu, który stworzył wspólnie z Buckminsterem Fullerem w latach 70. ubiegłego wieku, czyli Climatroffice. Projekt ten – nigdy nie zrealizowany – miał na celu stworzenie gmachu, w którym panowałby specyficzny mikroklimat (temperatura i jakość powietrza we wnętrzu byłyby niezależne od warunków klimatycznych na zewnątrz). 40 lat temu podobne wizje należały raczej do świata fantazji i architektonicznej teorii, warto zwrócić jednak uwagę, że już wtedy zainteresowania brytyjskiego architekta dotykały spraw wydajności, ergonomii, racjonalizacji – czyli tematów, aktualnych dopiero teraz (wtedy działo się to pod wyraźnym wpływem wynalazcy i futurysty, Buckminstera Fullera). Climatroffice – miał być to budynek biurowy o kształcie „leżącego jajka”, przeznaczony na potrzeby Uniwersytetu w Oxfordzie. Ze świata ptaków zaczerpnięto nie tylko kształt, ale i konstrukcję budowli: kształt jajka zapewnia maksymalne wykorzystanie przestrzeni wewnątrz przy najmniejszej możliwej powierzchni ścian zewnętrznych, a cienkie jak skorupka ściany mogą zapewniać taką samą izolację czy cyrkulację powietrza i komfort jak tradycyjne – dzięki optymalizacji kształtu i rozplanowaniu wnętrza. W latach 70 spostrzeżenia Fullera musiały, siłą rzeczy, pozostać
w sferze teorii. Jednak 30 lat później dokładnie te same koncepcje Norman Foster zastosował w budynku St Mary Axe. Nie udałoby mu się to, gdyby nie metody parametryczne.

Anna Cymer
Fot: Swiss Re
Więcej w najnowszym numerze „Krytyki Architektury

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Antonio Gaudi będzie świętym?
Antonio Gaudi będzie świętym?

Kilka dni temu papież Franciszek zaaprobował dekret o heroiczności cnót hiszpańskiego architekta Ant ...

Internauci zdecydowali. Znamy zwycięzców głosowania w plebiscycie Polska Architektura XXL 2024
Internauci zdecydowali. Znamy zwycięzców głosowania w plebiscycie Polska Architektura XXL 2024

Znamy wyniki głosowania internautów w ramach siedemnastej edycji Plebiscytu Polska Architektura XXL. ...

Ceglane dworce odzyskują blask
Ceglane dworce odzyskują blask

Na chwilę przed wielkanocnymi podróżami świątecznymi prezentujemy kolejne dwa budynki dworcowe, któr ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Kubatura
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera