Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Architektura w tle

 

Czas czytania: ~4 min



Projektowanie budynków, które mają powstać w miejscach bolesnej pamięci, wymaga od architektów dużego wyczucia i ostrożności. Budynek Muzeum – Miejsca Pamięci w Palmirach autorstwa pracowni WXCA jest przykładem takiego właśnie trudnego architektonicznego wyzwania.


W czasie drugiej wojny światowej polana położona na południe od wsi Palmiry w Puszczy Kampinoskiej była miejscem masowych egzekucji dokonywanych przez nazistów na więźniach politycznych przywożonych z warszawskich więzień. W 1973 roku w pobliżu cmentarza otwarte zostało Muzeum Walki i Męczeństwa.


Po ponad trzydziestu latach działalności instytucji zapadła decyzja o budowie nowej siedziby, ponieważ pierwsza była już zbyt mała na potrzeby bogatych zbiorów, a organizacja przestrzeni budynku i brak nowoczesnego wyposażenia nie pozwalały na odpowiednią prezentację eksponatów. Konkurs na projekt nowej siedziby instytucji wygrało warszawskie biuro WXCA. Obiekt został otwarty w kwietniu 2011 r.


Teren muzeum graniczy z cmentarzem ekumenicznym – mauzoleum ofiar terroru hitlerowskiego z lat 1939-1941, które powstało w 1948 r. według projektu Romualda Gutta i Ewy Śliwińskiej. W intencji architektów z WXCA nowy budynek Muzeum stanowić ma godne miejsce przechowywania nielicznych uratowanych od zapomnienia pamiątek po ofiarach zagłady.


Muzeum – Miejsce Pamięci w Palmirach to przestrzeń muzealna wkomponowana w krajobraz sosnowo-brzozowego lasu otaczającego cmentarz. Wygrodzony szklanymi i stalowymi ścianami i nakryty zielonym dachem budynek powstał jako fragment Kampinoskiego Parku Narodowego – przestrzeń ekspozycyjna wśród drzew będących niemymi świadkami wydarzeń sprzed lat.


Ascetyczna forma budynku i surowe materiały tworzą tło dla ekspozycji we wnętrzu – architektura nie powinna bowiem stanowić konkurencji dla przekazu emocjonalnego płynącego z prezentowanych pamiątek należących niegdyś do ofiar spoczywających na pobliskiej nekropolii. Część ekspozycyjną z trzech stron otaczają rzeźbiarsko ukształtowane ściany pokryte okładziną ze stali kortenowej przeprutą otworami symbolizującymi ślady kul.


Czwartą elewację tworzy szklana ściana, która otwiera wnętrze na cmentarz i kieruje wzrok zwiedzających w stronę trzech białych krzyży znajdujących się na krańcu założenia. Relacja budynku z otoczeniem podkreślona została dodatkowo poprzez wprowadzenie zieleni do wnętrza – w doświetlających ekspozycję patiach rosną sosny. Patia te wydzielają jednocześnie poszczególne części ekspozycji, organizując kierunek zwiedzania.


Wewnątrz budynku wprowadzono czytelny, prosty podział funkcji. Wejście do muzeum znajduje się na zakończeniu głównej alei prowadzącej od wejścia na cmentarz. Z głębokiego podcienia odwiedzający przechodzą do przeszklonej przestrzeni holu wejściowego, w którym mieszczą się kasa i szatnia zamknięta w boksie ze stalowych paneli. Na końcu holu ulokowano salę edukacyjną oraz korytarz prowadzący do kawiarni, toalet i części biurowo-zapleczowej.


We wnętrzach budynku zastosowano podobne materiały jak na zewnątrz – dominują tu beton architektoniczny, metal i szkło, a kolorystyka opiera się na odcieniach szarości. Podstawowym celem było bowiem zwrócenie uwagi na ekspozycję, a nie otaczającą ją architekturę. W holu oświetlenie ujęte zostało w proste oprawy, w części ekspozycyjnej zaś – podobnie jak pozostałe elementy instalacyjne – oprawy te ukryto nad sufitem wykonanym z paneli metalowych. Dzięki takiemu rozwiązaniu bardziej wyraziste staje się oświetlenie wystaw. Część prezentacji realizowana jest w postaci projekcji z rzutników.


Nazwa obiektu: Muzeum – Miejsce Pamięci Palmiry
Miasto: Palmiry(Kampinoski Park Narodowy)
Autorzy: WXCA sp. z o.o.
Architekci: Zbigniew Wroński, Szczepan Wroński, Wojciech Conder
Konstrukcja: Sławomir Kaszewski, Sławomir Pastuszka
Projektant ekspozycji: Marek Mikulski
Generalny wykonawca: „WINNICKI”
Inwestor: Inwestor zastępczy: Stołeczny Zarząd Rozbudowy Miasta
Użytkownik: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy
Powierzchnia terenu: 8738 m2
Powierzchnia zabudowy: 1145 m2
Powierzchnia użytkowa: 998,30 m2
Powierzchnia całkowita: 1133 m2
Kubatura: 4400 m3
Projekt: 2009-2010
Realizacja: 2010-2011
Koszt inwestycji: 8 000 000 PLN

Nagrody:
European Property Awards in association with Bloomberg Television:
Best Public Service Architecture in Poland 2011
Leonardo 2011 Awards:
Grand Prix in category: Social and Industrial Complexes, Buildings and Establishments - construction completed

Fot: Rafał Kłos

Brałeś udział w projekcie? Opowiedz nam swoją historię.

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Dwie bryły z różnych epok
Dwie bryły z różnych epok

Mający pomieścić 76 lokali kompleks mieszkalny Kapitanat Garbary stanie tuż za budynkiem starego Kap ...

Konferencja Kolor w architekturze
Konferencja Kolor w architekturze

W ostatnich latach kolor stał się bardziej popularny. Po inspirowanej modernizmem modzie na biel i m ...

Zagłosuj w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023. Wybierz najlepszą realizację architektoniczną minionego roku.
Zagłosuj w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023. Wybierz najlepszą realizację architektoniczną minionego roku.

Weź udział w Plebiscycie Polska Architektura XXL 2023 i oddaj swój głos na najlepszą realizację arch ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Kubatura
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera