Poznański Genius Loci
Data dodania: 08.11.2012 Czas czytania: ~ 3 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 08.11.2012 Czas czytania: ~ 3 min
W 2009 roku, po przeprowadzeniu konkursu architektonicznego zdecydowano, że na Ostrowiu Tumskim, w najstarszej części Poznania powstanie obiekt według projektu biura Toya Design.
Pisząc o wynikach konkursu cytowaliśmy słowa architektów, których propozycja wygrała: „Budynek ma wyraźny kierunek, podkreślony podłużnymi ścianami, zgodny z przebiegiem dawnych umocnień Ostrowa. Jest zaprojektowany niejako ”od środka” opasując relikty wału i murów Lubrańskiego. Wspomniane ściany stanowią kolejne przegrody-warstwy, które, wijąc się, nadają kierunek zwiedzaniu. Od rozświetlonego, słonecznego wejścia przechodzimy coraz głębiej ku ukrytemu w ziemi zabytkowi”.
Od kilku miesięcy gmach stoi gotowy. Zgodnie z zamierzeniem jego projektantów wpasowuje się w charakter tej bardzo specyficznej przecież części Poznania. Ma dość skromną, lakoniczną formę – nie było celem ani architekta, ani inwestora wykreowanie tu widowiskowej bryły. Jak mówili autorzy, gmach projektowali „od środka” – punktem wyjścia były relikty archeologiczne, które należało zachować i wyeksponować. To one niejako zadecydowały o bryle, ich lokalizacja i kształt wpłynęły na rozwiązania funkcjonalne nowego obiektu. Owymi reliktami są w tym przypadku bardzo cenne fragmenty wału grodu poznańskiego z X wieku oraz fundamenty muru biskupa Jana Lubrańskiego. Zostały one przykryte szklaną podłogą, co je zabezpieczyło, a zarazem pozwoliło zwiedzającym je podziwiać. Ponadto liczącą 500m2 powierzchni przestrzeń Rezerwatu wypełniły inne zabytki z najwcześniejszego okresu istnienia na tych terenach struktury plemiennych, a później państwa polskiego. Jak we wszystkich współczesnych muzeach, tak i tu ekspozycję zbudowano z użyciem nowoczesnych technologii multimedialnych.
Cegła, szkło i beton – to trzy materiały, które dominują w bryle Rezerwatu. Ceglane fragmenty elewacji o nietypowym, nieregularnym wątku są parafrazą znajdujących się wewnątrz zachowanych ceglanych fragmentów prehistorycznych murów. Chłodny beton, który jest budulcem holu muzeum, a także w wersji „złagodzonej”, bo obłożonej szybami pojawia się na części elewacji sprawia tu wrażenie materiału neutralnego, doskonale uzupełnia gmach, nie przytłaczając sobą eksponowanych zabytków. Spore przeszklenia, które pojawiają się nie tylko w części wejściowej, ale też w postaci pionowych pasów także w innych częściach budowli mają wnętrzu dostarczyć jak najwięcej światła – architektom zależało, aby zabytki zwiedzający mogli oglądać w świetle dziennym.
Rezerwat Archeologiczny Genius Loci - przekrój poznania
Lokalizacja: ul. Ks. I. Posadzego 3, Poznań
Inwestor: Muzeum Archeologiczne w Poznaniu
Projektanci: Toya Design: Tomasz Wojtkowiak, Jarosław Wyszyński, Anna Sędecka, Justyna Kiełczewska-Stawicka, Jacek Wojciech, Ewa Ćwiklińska, Tomasz Migdałek
Wykonawca: P.B. "Jack-Bud" Jacek Grabowski
Powierzchnia zabudowy: 1002m²
Powierzchnia użytkowa: 501 m²
Projekt: 2009 – 2010
Realizacja: 2012
Zdjęcia: toya-design.com.pl
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Nowy budynek Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu autorstwa pracowni WXCA i Archimed jest po ...
W rozstrzygniętej niedawno 5. edycji Nagrody Architektonicznej Województwa Wielkopolskiego NAWW hala ...
Zmiana hałasu w dźwięk to jeden z ważniejszych aspektów pracy architektów podczas procesu projektowa ...
W rozstrzygniętej niedawno 5....
Luksusowy aparthotel Pileckieg...
Funkcjonalność i prostota form...
W warszawskiej Falenicy powsta...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz