Teatr Szekspirowski w Gdańsku już otwarty
Data dodania: 18.11.2014 Czas czytania: ~ 4 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 18.11.2014 Czas czytania: ~ 4 min
Teatr Szekspirowski
Budowa gdańskiego Teatru Szekspirowskiego trwała aż dziesięć lat. Udało się ją – wbrew rożnym przeciwstawnościom – doprowadzić go końca podobno głównie dzięki determinacji dyrektora Jerzego Limona, współtwórcy i szefa Fundacji Theatrum Gedanense. To ona od 20 lat starała się o to, by w Gdańsku powstał teatr szekspirowski. „Gdański Teatr Szekspirowski będzie nie tylko siedzibą dorocznego międzynarodowego Festiwalu Szekspirowskiego, ale również działającym przez cały rok teatrem impresaryjnym, wszechstronną instytucją kulturalną i prężnym ośrodkiem edukacyjnym i konferencyjnym” – mówili kilka lat temu inicjatorzy tego przedsięwzięcia.
Realizacja pomysłu nie była prosta. Najpierw – w 2005 roku - pojawiły się kontrowersje, związane z konkursem architektonicznym i jego wynikami, a przede wszystkim z procesem ostatecznego wyboru projektanta (zobacz Spór o teatr i Teatr w Gdańsku). W 2012 roku inwestor rozwiązał umowę z generalnym wykonawcą budowli. Proces szukania nowego wykonawcy oraz wznowienia prac opóźnił ukończenie budowy o dwa lata. Początkowo inwestorzy i pomysłodawcy budynku musieli też „tłumaczyć się” z jego formy architektonicznej – nie wszystkim podobała się surowa i nowoczesna sylwetka, ustawiona wzdłuż linii historycznej zabudowy Głównego Miasta w Gdańsku.
Dziś, gdy budowę szczęśliwie zakończono, a w teatrze grane są już spektakle kontrowersji i złych emocji jest już niewiele. Ceglana budowla wpisała się w krajobraz Gdańska.
Lokalizacja gmachu nie jest przypadkowa. Teatr powstał w pobliżu miejsca, w którym według archiwaliów w XVII wieku działała tzw. Szkoła Fechtunku, instytucja, w której wystawiano dramaty Szekspira. W 1740 roku siedzibę Szkoły Fechtunku rozebrano, w jej miejscu aż do XIX wieku działał teatr Komedienhaus. Teren, na którym dziś stoi Teatr Szekspirowski ma więc wielowiekowe tradycje, związane i ze sztuką, i z brytyjskim dramatopisarzem.
Wenecki architekt, Renato Rizzi zamknął teatr w zwartej, monolitycznej, dość ciężkiej bryle, wykonanej z czarnej cegły. Użycie tego materiału – to nawiązanie do ceglanej architektury Gdańska, w sylwetce gmachu można doszukać się też dalekiego echa obiektów obronnych. Reanto Rizzi wspominał też o tym, że dzięki czarnym elewacjom teatr po otwarciu dachu przypominać będzie kolumnę światła. Ważny był tu kontrast pomiędzy rozświetloną przestrzenią wewnątrz a dość posępnymi po zmroku murami.
Dach jest kluczowym elementem tego projektu – podobnie jak w brytyjskich teatrach ery elżbietańskiej jest otwierany. Składa się z dwóch ruchomych połaci o wymiarach 10,5 na 21metrów każda, podnoszących się tak, aby spektakle można było odgrywać pod gołym niebem. Architekt miał za zadanie opracowanie takiej przestrzeni, która umożliwi wystawianie sztuk według tradycji elżbietańskiej (a więc pod gołym niebem), jak i w sposób nam bardziej znany, na tradycyjnej, pudełkowej scenie w typie włoskim. Udało się to dzięki podzieleniu przestrzeni teatru na moduły oraz opracowaniu systemu ruchomych podestów. Dzięki nim przestrzeniami, zajmowanymi przez scenę i widownię można manipulować, można je przesuwać tak, aby scena raz mogła znajdować się na środku, raz z boku.
O ile elewacje gdańskiego teatru – to ciemne, prawie czarne pozbawione okien płaszczyzny o fakturze ceglanego muru, o tyle wnętrze teatru jest jasne i ciepłe, wykończono je bowiem z użyciem drewna o odpowiednim odcieniu.
„To pierwszy teatr w Polsce pomyślany od początku jako instytucja działająca na zasadzie impresariatu (bez stałego zespołu aktorskiego), a także o takich możliwościach sceny, które mogą pasować do różnych tradycji teatralnych, jakich nie mamy w kraju i jakich niewiele jest na świecie” - mówiła podczas otwarcia Teatru Szekspirowskiego w Gdańsku minister kultury Małgorzata Omilanowska.
Teatr Szekspirowski
Lokalizacja: Gdańsk, ul. Wojciecha Bogusławskiego 1
Inwestor: Urząd Miasta Gdańska, Fundacja Theatrum Gedanense
Projektant: Renato Rizzi
Wykonawca: NDI S.A.
(wcześniejszy wykonawca: Przedsiębiorstwo Robót Inżynieryjnych Pol-Aqua)
Powierzchnia całkowita: 12000 m2
Powierzchnia użytkowa: 8000 m2
Kubatura: 53 000m3
Projekt: 2004 (międzynarodowy konkurs architektoniczny)
Realizacja: 2011-2014
Koszt inwestycji: 95 mln zł
Źródło ilustracji: mkidn.gov.pl – fot. Dawid Linkowski
copperconcept.org, ndi.pl
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
29 listopada 2024 roku ogłoszono wyniki konkursu Architektura Roku Województwa Śląskiego. To była ju ...
Nowy budynek Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu autorstwa pracowni WXCA i Archimed jest po ...
Zmiana hałasu w dźwięk to jeden z ważniejszych aspektów pracy architektów podczas procesu projektowa ...
Dom na Kaszubach autorstwa Stu...
Dom w Dolinie Jamny w Mikołowi...
W rozstrzygniętej niedawno 5....
Luksusowy aparthotel Pileckieg...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz