Biała Fabryka w Łodzi - renowacja poprzemysłowego zabytku

Centralne Muzeum Włókiennictwa, jako samodzielna placówka muzealna istniejące od 1960 roku, zmieniło ostatnio swoje oblicze. To jedno z ciekawszych łódzkich muzeów, opowiadające kluczową dla rozwoju tego miasta historię rozwoju i istnienia tu przemysłu włókienniczego, zmodernizowało zarówno swoją zabytkową siedzibę, jak ekspozycję oraz dostępną dla zwiedzających przestrzeń.

Muzeum w fabryce

Siedzibą Centralnego Muzeum Włókiennictwa jest Biała Fabryka, uznawana za jeden z najpiękniejszych w Polsce zabytków architektury przemysłowej; w skład kompleksu wchodzą także historyczne budynki Łódzkiego Parku Kultury Miejskiej, będącego integralną częścią Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi. Tak jak rozbudowane niedawno Muzeum Sztuki czy świeżo powstałe Lapidarium Detalu, Centralne Muzeum Włókiennictwa opowiada historię miasta, a jednocześnie samą swoją siedzibą jest częścią tej historii.

Fabrykę, na terenie której działa dziś Centralne Muzeum Włókiennictwa, założył Ludwik Ferdynand Geyer uznawany za pioniera łódzkiego przemysłu włókienniczego. Pochodził z Brandenburgii, do Łodzi przybył w pierwszej połowie XIX wieku, osiedlił się w południowej części dzisiejszej ulicy Piotrkowskiej i tu zaczął rozwijać swoją fabrykę. Dziś służące dawniej do produkcji zabudowania pełnią nowe funkcje. Biała Fabryka jest muzeum, a na jej tyłach powstał Łódzki Park Kultury Miejskiej z  charakterystyczną XIX-wieczną zabudową z domkami tkaczy, drewnianym kościołem przeniesionym z Nowosolnej czy podmiejską willą letniskową.

Modernizacja skarbu epoki przemysłowej

W ramach modernizacji gmachów należących do kompleksu Centralnego Muzeum Włókiennictwa swój blask odzyskała Biała Fabryka. „W ramach projektu przeprowadzone zostały prace na zachodniej, południowej i północnej elewacji budynku. Zmodernizowano ponad 2 200 m²  elewacji podczas pracochłonnego, wieloetapowego procesu. Co ważne, historyczna struktura fasady zabytkowego budynku została zachowana” – podkreślają przedstawiciele placówki. Wiele prac wykonano także we wnętrzach budynku, wśród których bardzo ważna była renowacja i zabezpieczenie przeciwpożarowe wszystkich elementów drewnianych (a tych w budynku jest bardzo dużo). „Dzięki archiwalnej kwerendzie odnaleziono zdjęcie wnętrz budynku z 1938 roku, na podstawie którego odtworzono schemat kolorystyczny: po gruntowanym oczyszczeniu charakterystyczne drewniane konstrukcje stropów zostały zaimpregnowane oraz pomalowane farbą w kolorze rozbielonej szarości. Dzięki temu przestrzenie fabryki są bardzo zbliżone do pierwotnego, historycznego wyglądu” – można przeczytać w opisie dokonanych prac.

Przy okazji remontu budynku nowe oblicze otrzymał także przestrzenie ekspozycyjne. Dziś można w muzeum oglądać dwie ekspozycje stałe, a także odwiedzać sale przeznaczone na wystawy czasowe. Ekspozycje stałe składają się z licznych, cennych eksponatów, które jednak uzupełniono rozwiązaniami multimedialnymi, pozwalającymi jeszcze lepiej i na kilka sposobów poznać zarówno historię przemysłu włókienniczego, jak i dowiedzieć się, jak żyli mieszkańcy Łodzi na przestrzeni wieków.

Biała Fabryka - modernizacja siedziby Centralnego Muzeum Włókiennictwa

Lokalizacja: ul. Milionowa, Łódź

Inwestor: Miasto Łódź
Projekt: 1835 - 1838

Realizacja: 2021

Zdjęcia: Sebastian Glapiński, archiwum UMŁ

Źródło: lodz.travel, cmwl.pl

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera