Tezy Vittorio Lampugnaniego

TEZY VITTORIO LAMPUGNANIEGO: 1. Powrót do prostoty. Preferowane jest to, co czyste, jasne i nieprzeładowane. W świecie, gdzie wciąż przybywa ludzi nie ma miejsca na zbytek. Powinno się uprościć proces technologiczny w celu wytwarzania coraz większej ilości dóbr - w tym także domów. 2. Dążąc do prostoty należy skupić się na jej wysublimowanej złożoności. Architektura zależy bowiem od sytuacji politycznej, ideologicznej, materialnej, technologicznej, od przepisów budowlanych, zachcianek klienta. Taka złożoność wymaga ciężkiej pracy. W końcu dzieło musi wyglądać tak jakby powstało ot tak sobie, bez wysiłku. Podobnie do tego co sądził o rzeźbie Michał Anioł - powinna sprawiać wrażenie jakby ktoś wyjął z niej cały zainwestowany w nią wysiłek. 3. W dobie kiedy jesteśmy nieustannie bombardowani dźwiękami i obrazami, architektura powinna być miejscem gdzie mogą odpocząć nasze oczy, stać się symbolem kontemplacji i pochwałą ciszy. Oznacza to odrzucenie wielowątkowości fasad i chłodnych połyskliwych lustrzanych tafli na rzecz powrotu do trzeźwych form i materiałów symbolizujących trwałość i wprowadzając ducha spokoju. 4. Architekt, który jest czymś więcej niż jedynie wspólnikiem polityków i inwestorów nie buduje jedynie po to aby jego dzieło pasowało do świata, ale także aby stworzyć pewien wzór. To oznacza tworzenie systemu wartości, w który wierzy i który reprezentuje. 5. Architektura nie ma potrzeby ciągłej odnowy. Miłość do ciągłych zmian, to najgorsza pozostałość po okresie awangardy. Ciągłe zmiany zakłócają tok cierpliwego usprawnienia i doskonalenia osiągnięć przeszłości. Musimy odrzucić mit zmian jako wartości samej w sobie, wprowadzać je jedynie tam, gdzie są naprawdę potrzebne. Podejście rezygnacji może być najtrudniejszym wyzwaniem przed jakim przyszło nam stanąć. Więcej odwagi i talentu wymaga deklaracja czegoś konwencjonalnego, niż propagowanie niezwykłości. Oczywistość jest nakwiększą prowokacją. 6. Architektura nie odnawia się każdego poranka, jak to kiedyś zauważył Mies van der Rohe. Jest ponadczasowa. Wyburzanie budynków z punktu widzenia ekonomii jest bezsensowne. Każdy budynek reprezentuje sobą nie tylko olbrzymią wartość materialną, ale liczy się też zainwestowana weń energia i potencjalna wartość terenu. Także ze względów ekologicznych. 7. Architektura powinna być wykonana precyzyjnie. Bardzo ważny jest detal. No i wspomniana prostota wymaga precyzji. To właśnie detal był istotą wybitnych dzieł architektonicznych na przestrzeni wieków, od Partenonu aż po berlińską Neue Nationalgalerie. Vittorio Lampugnani (urodzony w 1951 roku w Rzymie, studiował w Rzymie i Stutgarcie, w 1977 roku doktorat z architektury, od 1994, profesor historii urbanizmu na Swiss Federal Institute of Technology (ETH) w Zurichu, liczne publikacje oraz własne realizacje między innymi: plac wejściowy do zakładów Audi w Ingolstadt, ośrodek Medien-Kultur w Siegen. Kontakt e-mail: [email protected]

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera