Opuszczony dom - Paweł Kobryński
Data dodania: 12.01.2015 Czas czytania: ~ 1 min
Państwa głos został zapisany. Głosować można raz na 24 godzinny na jeden obiekt z wybranej kategorii.
Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera
Data dodania: 12.01.2015 Czas czytania: ~ 1 min
Krytyka Architektury
Oto Dom opuszczony, ceglany, wciśnięty w zbocze. Zarośnięty zielenią jak włochatą brodą. Widzę, że jeszcze ostatnimi siłami czeka, obolały czasem i porzuceniem, na swojego gospodarza.
Widzę jego zmarszczki – spękania, siwiznę wypłowiałych wystawionych na deszcz krokwi. I widzę, wiedziony przeczuciem i rodzącym się nagle planem, jak znów pięknie żyje. Gdzie jest? Gdzie jest Inwestor? Może kupi to gospodarstwo niczyje?
Powiedzmy, że kupi. Wtedy widzę pracę. Najpierw przy stole, nad rysunkami, później rozmowy, dyskusje i walkę z przepisami. Dalej coraz poważniej: rozbiórka części niechcianej, naprawa murów, klejenie, bicie, łatowanie, wymiana dachu i jego pokrycia. Przekucia, tynki, malowanie. Wiercenie, montaż i tęgie przeklinanie.
Dalsza część w numerze 2/2014 e-magazynu Krytyka Architektury. Pobierz TUTAJ
Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Jeszcze w tym roku rozpocznie działanie nowy dworzec Łódź Kaliska, zbudowany w miejscu rozebranego b ...
Wiele polskich miast już od wielu lat wdraża rozwiązania z zakresu zielonej i błękitnej infrastruktu ...
Warszawa odzyskała teren sportowo-rekreacyjny. Właśnie zakończył się pierwszy etap remontu od lat zd ...
Starzenie się społeczeństwa to...
Są budynki, które urosły do ra...
Przemo Łukasik i Łukasz Zagała...
„Wsi spokojna, wsi wesoła...”...
ZOBACZ WSZYSTKIEStrona korzysta z plików cookies w celu zapewnienia realizacji usług. Korzystając ze strony wyrażasz zgodę na używanie cookies, zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce...
Komentarze
Zaloguj się, aby dodać komentarz