Chcesz być na bieżąco? Zapisz się do naszego newslettera


Richard Rogers

 

Czas czytania: ~ 6 min


Vu3qwuiD3EMPkTN9BVgRMluykCptyuj5uAuDowIf3FbJd3VVaP0EJMLM0kNR_richard-rogers.jpg
Funkcjonalny high-tech Przez całą, ponad 40-letnią karierę Richard Rogers, a właściwie lord Rogers Riverside, konsekwentnie wyznaczał najwyższe standardy współczesnej architektury. Kluczowe projekty Rogers'a stanowią przełomowe momenty w XX wiecznej historii projektowania. Centrum Georges Pompidou w Paryżu (1971-1977), zaprojektowane we współpracy z Renzo Piano zrewolucjonizowało muzea – przekształcając je z elitarnych enklaw w miejsca społecznej oraz kulturowej wymiany, spotkań i żyjące centra miast. Budynek siedziby firmy Lloyd’s w Londynie (1978-1986) to punkt zwrotny w projektowaniu biurowców. Zapewnił Rogersowi własną markę jako przedstawiciela ekpresjonizmu. Również jego późniejsze projekty (np. najnowszy terminal lotniska Barajas w Madrycie z lat 1997-2005) prezentują wyjątkową interpretację współczesnych nurtów architektury przez architekta, który traktuje budynek jak maszynę transparentnie integrującą strefy prywatne z publicznymi. Motyw ten bardzo często pojawia się w jego twórczości. Lloyd’s to budynek wywrócony podszewką na lewą stronę: wszystkie schody, windy, instalacja elektryczna i hydrauliczna znajdują się na zewnątrz w oplatających budynek tubach, rurach i wężach. Dzięki temu w środku powstała niezaburzona niczym przestrzeń, którą można dowolnie dzielić – zapowiedź dzisiejszych elastycznych "open space'ów". Ten budynek - którego estetyka wynika z funkcji - świetnie ilustruje filozofię jego architektury. W budynkach Rogersa wielkie przeszklone powierzchnie, które tak się nam podobają, mają przede wszystkim dostarczać do wnętrza światło i ciepło, co - bardzo praktycznie - redukuje koszty utrzymania budynku. Podobno parlament Walijski w Cardiff (2006) na kosztach utrzymania oszczędza dwukrotnie. A przy tym jest piękny: położony na portowym nabrzeżu, jego szklana fasada koresponduje z pobliską wodą, wygięty "biologicznie" dach nawiązuje formą do modernizmu. Dzieła Rogers'a obejmują liczne typy budynków, w różnych skalach i na kilku kontynentach. Architekt łączy pasję jaką jest architektura z głęboką wiedzą praktyczną na temat materiałów oraz technik budowlanych. Jego fascynacja techniką służy nie tylko efektom artystycznym, ale co ważniejsze jest wyraźnym echem założeń programowych budynku i środkiem do stworzenia funkcjonalnej i użytecznej architektury. Jako obrońca życia miejskiego uważa, że potencjał miasta jest katalizatorem daleko idących przemian społecznych. W swojej twórczości Richard Rogers przypomina nam, że architektura jest najbardziej społeczną ze sztuk. Richard Rogers nie widzi sprzeczności między ekologią a typowo metropolitalną zabudową. Jest także autorem wieżowców. Należy do tej czołówki światowych architektów, którzy zabudowują dzisiaj tereny po zniszczeniu wież World Trade Center w zamachu terrorystycznym. W konkursie na zagospodarowanie tego miejsca zwyciężyła koncepcja symbolicznego pięcia się w górę. Rogers jest autorem projektu jednej z pięciu wież - numer 3 - która ma stanąć w tym miejscu. Richard Rogers urodził się w 1933 roku we Florencji, studiował na Architectural Association School w Londynie, a następnie aż do uzyskania dyplomu w 1962 na Yale University u Serge'a Chermayeffa. Tam też rozwinął swoje zainteresowanie twórczością Franka Lloyd'a Wright'a. Rogers powiedział nawet: "Wright był moim pierwszym bogiem". Podróżując ze swoją żoną Susan i przyjacielem Normanem Fosterem po Ameryce chciał zobaczyć możliwie wiele budynków autorstwa Wright'a, a także dzieła innych architektów jak Miesa van der Rohe czy Louisa Kahna. Kiedy ukończył Yale, podróż po Kalifornii zaowocowała posadą w biurze Skidmore, Owings & Merrill (SOM). W tym czasie interesował się budynkami autorstwa Rudolpha Schindlera, Pierre Koeniga, Craiga Ellwooda, Raphaela Soriano i Charlesa and Raya Eames. Po powrocie do Anglii, Foster i Rogers wraz z żoną i Wendy Cheeseman założyli swoje pierwsze atelier pod nazwą "Team 4". Ich pierwszym znaczącym zleceniem był dom rodziców Susan. Jednak w 1967 roku biuro zakończyło działalność, a zarówno Rogers jak i Foster założyli własne firmy. Znaczącymi wydarzeniami w pierwszym okresie działalności Rogera były niewątpliwie dwa zlecenia w latach 1967-69: Spender House i Dom Rogersa (dla jego rodziców w Wimbledonie). Oba zresztą uważane za prototypy "mobilnych" domów, które Rogers ochrzcił mianem Zip-Up House. W 1971 roku jego nowym partnerem został wówczas włoski architekt Renzo Piano i już wkrótce pracownia miało nową nazwę - Piano + Rogers. W tym samym roku firma wygrała zlecenie na projekt Centrum Pompidou w Paryżu, który przyniósł obu architektom światowy rozgłos. W 1977 roku Rogers zrezygnował z dalszej współpracy z Piano, a rok później założył własną pracownię Richard Rogers Partnership, istniejącą obecnie pod nazwą Rogers Stirk Harbour + Partners i posiadającą oddziały w Londynie, Barcelonie, Madrycie i Tokio. Budynek Lloyd’s of London był pierwszą realizacją, która sprawiła, że jego autor zaczął być postrzegany jako znaczący architekt nie tylko w Anglii, ale także poza jej granicami. RRP zaprojektowało również dwa ważne porty lotnicze - Termial 5 na londyńskim Heathrow i wspomniany terminal na madryckim lotnisku Barajas, a także wielopiętrowy biurowiec Channel 4 w Londynie, nowy zespół budynków Sądu w Antwerpii, siedzibę Zgromadzenia Narodowego Walii w Cardiff oraz hotel i centrum konferencyjne w Barcelonie. Kompletna lista projektów pracowni znajduje się na stronie www.rrp.co.uk. Rogers został laureatem takich prestiżowych nagród jak: Praemium Imperiale w 2000 roku, The Thomas Jefferson Memorial Foundation Medal w 1999, the Arnold W. Brenner Memorial Prize from the American Academy & Institute of Arts and Letters w 1989 czy the Royal Gold Medal for Architecture w 1985. W 1991 roku otrzymał od brytyjskiej królowej Elżbiety II tytuł szlachecki. Miasta przyszłości Rogers jest jedynym architektem, który został zaproszony do prowadzenia Reith Lectures – serii wykładów BBC zatytułowanych „Cities for a Small Planet”. Zamiłowanie architekta do ekologii i ochrony środowiska bardzo dobrze oddają jego wypowiedzi: „Ludzkie życie zawsze zależało od 3 zmiennych: populacji, zasobów i środowiska naturalnego. Ale dzisiaj jesteśmy być może pierwszym pokoleniem, które musi stawić czoła takiemu przyrostowi ludności, który narusza zasoby i niszczy środowisko. Pomimo, że wszyscy o tym wiedzą, ta niewiarygodna, industrialna ekspansja przebiega nadal. Jedne społeczeństwa stawiły czoła tym problemom, a inne jak mieszkańcy Wysp Wielkanocnych, cywilizacja Harappa, mieszkańcy miasta Teotihuacan w pre-kolumbijskiej Ameryce, skazane były na zagładę z powodu klęski ekologicznej wywołanej przez nich samych. Społeczeństwa, które nie są w stanie rozwiązać kryzysów związanych ze środowiskiem naturalnym czeka migracja albo upadek. Istotną różnicę stanowi dzisiaj skala naszych problemów, która ma już zasięg globalny, co z pewnością wymaga zaangażowania zarówno całej ludzkości jaki i samej planety." Jego wizja jest następująca: miasta przyszłości „nie będą więcej przypominać ograniczonych i odizolowanych gett, a raczej bogate dzielnice miast z przeszłości. Życie, praca, zakupy, nauka, przyjemność będą się przenikać w różnorodnych i elastycznych strukturach”. Najważniejsze realizacje: • dom i pracownia Humphrey'a Spendera koło Maldon w hrabstwie Essex • Centre Georges Pompidou w Paryżu, 1971-1977 (we współpracy z Renzo Piano) • Lloyd's of London w Londynie, 1978-1986 • Europejski Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu, 1989-1995 • terminal 5 na lotnisku Heathrow w Londynie, 1989-2008 (planowane ukończenie) • biurowiec Channel 4 w Londynie, 1990-1994 • Tribunal de Grande Instance w Bordeaux, 1992-1998 • biurowiec Daimler Chrysler przy Potsdamer Platz w Berlinie, 1993-1999 • lotnisko Barajas w Madrycie, 1997-2005 • Millennium Dome w Londynie, 1999-2000 • Paddington Waterside w Londynie, 1999-2004 Małgorzata Drozdowska
3tFXUMHSBIab4Ux3c0wT1p3Z2594up0V5f2Ksgc5h37qOO7vXl6DNZjb6VeG_walia.JPG
ek6RLkoG9kk7huHkP4H2H8JhnN1mprkuNoKsrLCNAOqtoWf2neAt3sCmy04a_pompidou.jpg
WPi86RTTfpsI3BndHS0D8h7N2f9chYxHWZe9ax4lTtpiG27hioCZKf7ACBCz_lloyds.jpg
8WpYh4sjf2cq8BuIig8MDamv72afUgMMSZPEm24GOXUSQZjJ7NkgR85z1eoJ_barajas.jpg

Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!
Postaw mi kawę na buycoffee.to

tagi

Design na Jeżycach
Design na Jeżycach

„Odważna bryła, w której próżno szukać wyłącznie prostych kątów i klasycznych rozwiązań” – tak o inw ...

Retransmisja konferencji Architektura o niskim śladzie węglowym IV edycja
Retransmisja konferencji Architektura o niskim śladzie węglowym IV edycja

Hasłem czwartej edycji konferencji Architektura o niskim śladzie węglowym był Low tech - high tech. ...

Konferencja Medycyna w architekturze. Nowe trendy w projektowaniu szpitali i obiektów medycznych II edycja
Konferencja Medycyna w architekturze. Nowe trendy w projektowaniu szpitali i obiektów medycznych II edycja

Hasłem przewodnim drugiej edycji naszej konferencji Medycyna w architekturze będzie projektowanie pr ...

KOMENTARZE
Komentarze
Brak komentarzy
Zaloguj się, aby dodać komentarz

Nagroda Pritzkera
ZOBACZ TAKŻE

PRACA:
Zatrudnię
  • Zatrudnię

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera