Nowy budynek Muzeum Narodowego w Oslo

Oddany właśnie do użytku budynek Muzeum Narodowego w Oslo jest nieoczywisty w swojej surowej estetyce i z pozoru wygląda na realizację bardzo zwykłą, nieodświętną i daleką od tego, co uważamy za wzór reprezentacyjnej Galerii Narodowej. Z tych też powodów wywołał w Norwegii dosyć burzliwą dyskusję

Kiedy osiadły w Neapolu, niemiecki architekt Klaus Schuwerk mówi o otwartym 11.06.2022 roku budynku Muzeum Narodowego w Oslo, to wspomina o Tyberiuszu, który chciał, aby jego 12 willi na Capri było położonych od siebie w zasięgu wzroku oraz o Platonie, który piękno definiował jako związek dzieła z rzeczami. 

Te odwołania mają, zdaniem Schuwerka, służyć za intelektualne uzasadnienie decyzji projektowych w nowo zrealizowanym budynku Muzeum Narodowego w Oslo. Obiekt jest nieoczywisty w swojej estetyce i wymaga obszernych didaskaliów, ażeby wyjaśnić sens realizacji, która z pozoru wygląda na bardzo zwykłą, nieodświętną i daleką od tego, co uważamy za wzór reprezentacyjnej Galerii Narodowej. Z tych też powodów wywołał w Norwegii dosyć burzliwą dyskusję.

To jest zresztą bardzo ciekawa tendencja, która daje znać o sobie w czasach kontekstualizmu. Budynki wymagają objaśnienia – bo same z siebie potrafią być nawet brzydkie, nie są w stanie przemówić językiem, który byłby dostępny dla użytkownika. Brak dekoracji i radykalny dialog z otoczeniem nie zawsze prowadzą do łatwego dialogu z publicznością.

Pudełko, ale z lampionem       

Nowe muzeum rozmawia z twierdzą Akerhus, dworcem oraz ratuszem miejskim wybudowanym w latach 30 ubiegłego wieku.  Wszystkie te budynki są dosyć oszczędne w formie, naznaczone odwołaniem do przedmodernistycznego funkcjonalizmu i nordyckiego klasycyzmu. I takie też jest nowe Muzeum – „skromne”, geometryczne pudełko na sztukę o powierzchni 54 tysięcy metrów kwadratowych, wzniesione za 600 milionów Euro. Obiekt jest efektem konkursu rozpisanego w 2010 roku. Rywalizowało w nim 238 prac. Budynek położony jest na końcu prowadzącej do portu ulicy Vestbanken, tuż przy wejściu do rozrywkowej dzielnicy Akker Bryge.  

Plan zagospodarowania przestrzennego terenu dawnego portu w Oslo nosi wdzięczną nazwę „Fjord City” i został przygotowany dla przestrzeni o długości ponad 12 kilometrów położonej nad dwoma zatokami, nad którymi mieści się miasto.  Do 4 realizacji, które tworzą tam już lokalną wersję „dzielnicy kultury” ze sławną Operą na czele, dołączył monumentalny gmach Muzeum, który mieści aż cztery placówki – Galerię Narodową, Muzeum Sztuki Współczesnej, Muzeum Architektury i Muzeum Designu.

Łupek i szkło

Podstawowym materiałem okładziny fasady podstawy budynku jest łupek. Przypomina w tym nieco Termy w Vals Zumthora. Na szczycie podstawy osadzono taras z platformą, podobną do tej znanej z gmachu Opery. Rozciąga się z niej widok na fjord oraz dużą część miasta.  Dostęp do niej wiedzie przez platformę z publicznie dostępnego, wewnętrznego dziedzińca, do którego przechodzi się przez główne wejście umieszczone za dwoma budynkami dworca Westbanen. Jest to układ zapożyczony z realizacji Schinkla.

Na platformie osadzono dwa kubiczne pudełka górnej kondygnacji z których jedno posiada szklaną, podwójną fasadę wypełnioną płytami z alabastru. W nocy podświetlona sala tworzy lampion, dominantę górującą nad portem niby latarnia morska.   

Wartość realizacji leży w trwałych i szlachetnych materiałach budowlanych, takich jak drewno, brąz, kamień - wapień muszlowy  oraz w detalach. 86 sal wystawienniczych tworzy przestrzeń wystarczającą do prezentacji zbiorów 4 muzeów.

Muzeum Narodowe w Oslo - metryczka projektu budynku

Projekt:  Klaus Schuwerk architects

Konkurs: 2010

Realizacja: 2022

Powierzchnia: 56 tysięcy metrów kwadratowych

Koszt: 600 milionów Euro

Fot: Muzeum Narodowe w Oslo

Rysunki: Klaus Schuwerk architects

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera