3 x re

Reuse – reduce – recycle. A do tego – responsible. Re-design. Re-architektura. Re. Ekologia niekoniecznie w wydaniu high tech. Na mniejszą skalę, bliższa przeciętnemu użytkownikowi, łatwiejsza w realizacji. Ekologia nie tylko jako gigantyczny przemysł i nowoczesne technologie, ale przede wszystkim rozsądne myślenie i gospodarowanie tym, co już mamy. Żeby ograniczyć produkcję. Wykorzystać to, co da się jeszcze wykorzystać. Nie wyrzucać. Nie zaśmiecać. Żyć i tworzyć odpowiedzialnie. W takim nurcie ekologicznego myślenia powstała re.architektura'10 – przedsięwzięcie zorganizowane w ubiegłym roku przez poznański SPOT – jeden z kandydatów w naszym tegorocznym plebiscycie Polska Architektura XXL. Zachęcona sukcesem wcześniejszego o rok re.produktu, Fundacja SPOT postanowiła wziąć na warsztat (także dosłownie) temat nieco bardziej skomplikowany – odpowiedzialną wobec środowiska architekturę. I po raz kolejny okazało się, że hasło ekologii to nie tylko pełen meandrów temat-rzeka, ale też świetny katalizator kreatywności. Zasadniczą częścią przedsięwzięcia była przygotowana przez Lidię Klein wystawa prezentowana od 23 września do 10 października 2010 r. (a później także podczas festiwalu designu w Łodzi). Aranżację ekspozycji zaprojektowali architekci z poznańskiej pracowni Front Architects, którzy poprowadzili także jedne z dwojga warsztatów, w praktyczny sposób realizujących cel przedsięwzięcia, jakim było sprowokowanie do „bardziej odpowiedzialnego spojrzenia na swoje środowisko i zachęcenie do jego twórczego przekształcania”. Co ważne – warsztaty te adresowane były do bardzo różnych uczestników, nie tylko związanych zawodowo z architekturą. Drugie 'zajęcia praktyczne' odbyły się pod kierunkiem projektantów z pracowni Ultra Architects. Program re.architektury uzupełniły wykłady prof. Ewy Rewers i Jarosława Trybusia. Wystawa re.architektura z założenia nie była po prostu przeglądem „ekologicznej architektury”. Miała być raczej refleksją nad tym, jaka właściwie ta architektura jest i jaka być powinna, w jak różny sposób interpretowana jest jej „odpowiedzialność” wobec środowiska naturalnego i czy aby na pewno to, co reklamowane jest mile widzianą etykietką „eko”, ma do niej prawo. Z jednej strony, była więc próbą przybliżenia publiczności architektury z przedrostkiem „re”, czyli takiej, która „kojarzy się z recyclingiem i architekturą świadomą ekologicznie, w sposób zrównoważony i przemyślany korzystającą z zasobów naturalnych, a więc po prostu odpowiedzialną [responsible architecture]”. Z drugiej – krytycznym spojrzeniem na hasło „ekologii”, które, choć zrobiło w ostatnim czasie zawrotną karierę, wciąż pozostaje „jednym z najbardziej niejednoznacznych i nieprecyzyjnych terminów używanych w odniesieniu do architektury”. A przez to staje się przedmiotem licznych marketingowych nadużyć. Ilustracji tematu służył bogaty wybór prac, wśród których, obok przykładów konkretnych, zrealizowanych budynków, znalazły się utopijne wizje architektoniczne i instalacje z pogranicza sztuki i designu. Ciekawy był także wybór autorów – od takich sław, jak Shigeru Ban czy Alvaro Siza, po młodych twórców z Europy (United Bottle Group, KARO), Stanów Zjednoczonych (International Design Clinic, Terreform) czy Chin (Amateur Architecture Studio). Hasło 're' było zarówno tematem wystawy, jak i punktem wyjścia dla sposobu jej prezentacji. Zaprojektowana przez architektów z pracowni Front – Pawła Kobryńskiego, Wojciecha Krawczuka i Marcina Saksona – aranżacja stworzona ze starych ram okiennych, nie tylko korespondowała z treścią ekspozycji, ale sama w sobie stała się rodzajem eksponatu – „recyklingową” instalacją. O jej idei autorzy opowiadają tak: „Jazda po mieście. Gdzieś jakiś warsztat, hala z dużym placem magazynowym. Pod drzewem i na ogrodzeniu dziesiątki starych, drewnianych okien. Zatrzymujemy się. W. zagaduje właściciela posesji i wraca z wieścią, że możemy je wypożyczyć. Oto więc wymarzony re-materiał dla scenografii wystawy w SPOcie”. W ten sposób powstały 'Windoms' – „opakowanie prezentacji ekologicznych i recyklingowych projektów i idei”. Jak podkreślają projektanci, opakowanie niezwykłe, bo strukturalnie związane z zawartością i przesłaniem wystawy, a przez to wzmacniające jej odbiór i percepcję. Niepotrzebne nikomu okna zainspirowały architektów do tego stopnia, że stały się także kluczowym materiałem, na którym pracowali uczestnicy prowadzonych przez nich warsztatów: „Stare, porzucone na śmietniku okienne ramy, zupełnie jak stare, przeszywane dla córek sukienki, jak odzież z second-handów, ożywają ponownie. Ich drugie życie może być nie mniej ekscytujące niż dawne, a skoro ich celem jest użyteczność, nic nie stoi na przeszkodzie, aby znów ktoś je chciał. Stare okna, stare deski, stare kable, odzież, uszkodzone meble i dziesiątki innych, 'niechcianych' elementów w rękach obdarzonych wyobraźnią ludzi nie tyle przedłużają swe trwanie, ale mogą tworzyć zupełnie nowe byty. Dawno wyprodukowane, nie potrzebują już zużywania cennej energii i nie wyemitują już żadnych szkodliwych związków.”. Architekci zadali uczestnikom warsztatów pytanie: „Co można zrobić ze starych okien?”. Odpowiedzi było wiele: „Nieoczekiwanie stare, niechciane ramy stały się siedziskiem, leżanką, schodami donikąd.” Warsztaty zamykające przygodę z re.architekturą w SPOcie poprowadzili projektanci z pracowni Ultra Architects. Podobnie, jak w przypadku wcześniejszego spotkania, ich uczestnicy zmierzyli się z problemem zrobienia „czegoś” użytecznego ze śmieci. Tym razem jednak temat został dokładnie określony – był nim plac zabaw dla dzieci, którego, zdaniem architektów, na terenie SPOTu brakuje. Marcin Kościuch i Tomasz Osięgłowski wspominają: „Te warsztaty były dla nas ciekawym doświadczeniem. Po raz pierwszy pracowaliśmy z osobami, które nie są związane z naszym zawodem – byli wśród nich miedzy innymi polonistka, psycholog, licealistka. Długo zastanawialiśmy się nad tematem. Była to już kolejna odsłona 're.warsztatów' w Spocie, ale pierwsza związana z architekturą. Poprzednie najczęściej pozostawiały po sobie jakieś konkretne, zrealizowane obiekty, ale były to warsztaty poświęcone designowi, modzie itd.. Łatwiej więc było w ciągu zaledwie kilku godzin coś wykonać. Ale jak w tak krótkim czasie zrobić choć 'kawałek' architektury?”. W tej sytuacji wybór metody pracy: „nie budować, tylko projektować”, wydał się najlepszy. Także dlatego, że pozwalał pokazać uczestnikom, na czym w istocie polega praca architektów. Założeniem było przy tym stworzenie koncepcji jak najbardziej profesjonalnych. Ultra Architecs: „Projekty miały być bardzo konkretne i dokładne, żeby to, co powstanie na papierze, można było kiedyś zrealizować. My przede wszystkim zaproponowaliśmy materiały, z których należało projektować. Wszystkie pochodziły z odzysku – stare opony, butelki, wraki samochodów, nawet śnieg...”. Podobnie, jak w przypadku pierwszych warsztatów, efekty zaskoczyły samych prowadzących: „Trzy grupy uczestników zaproponowały naprawdę realne, ciekawe projekty. Nasza rola sprowadziła się właściwie do tego, żeby nie dopuścić, by za daleko odeszli od tematu i od materiałów. 'Mniej znaczy więcej', jak mawiał mistrz. Po pierwszych dwóch godzinach pracy wszyscy zrozumieli, że im prostsze myślenie, prostsze pomysły, tym mocniejszy i lepszy efekt. I tym łatwiej go wykonać.” A projekty, które powstały, o wykonanie aż się proszą: labirynt z bębnów do kabli (A. Bus, O. Hoffman, A. Konarska, A. Kurzyca, J.Petza), ruchoma ławka-równoważnia z drewnianych palet (I. Rolek, M. Rosada, M. Smektała, N. Wojnowska) czy „dżdżownica” z opon (Z. Ziętkiewicz, B. Bilon, D. Piatczyński, S. Markiewicz, S. Szymański, M. Idziak) pokazują, że zasadę trzech „re” można z powodzeniem wcielić w życie. Póki co, warsztatowe koncepcje trafiły do szuflady. Może jednak warto je stamtąd wyciągnąć i – w ramach post scriptum dla re.architektury'10 – re-idee przetworzyć na materialne re-obiekty? Daniela Szymczak Źródło: SPOT, Front Architects, Ultra Architects Fot: SPOT

Podepnij swój artykuł

Podoba Ci się nasza działalność ? Postaw kawę dla Grupy Sztuka Architektury!

tagi

c poszukuje architekta i asyst...
PL+sp. z o.o. ARCHITEKT DO ZESPOŁU PROJEKTOW...
Piotr Płaskowicki Architekt ASYSTENT ARCHITEKTA / PRACA ZD...
Studio Linea Architektka/Architekt
PPA podczaszy pracownia archit... asystent/ka architekta, wizual...
TOPROJEKT ZOBACZ WSZYSTKIE

Wykonam wizualizacje wnętrza
Inwentaryzacje architektoniczo...
Szukam praktyk/ pracy
Szukam stażu sierpień- stycze...
Arquitecto
ZOBACZ WSZYSTKIE

Nie przegap okazji!!!

zapisz się do naszego newslettera

Region Dolnośląskie Kujawsko-pomorskie Lubelskie Lubuskie Łódzkie Małopolskie Mazowieckie Opolskie Podkarpackie Podlaskie Pomorskie Śląskie Świętokrzyskie Warmińsko-mazurskie Wielkopolskie Zachodniopomorskie

Status zawodowy Inny Student Architekt Urzędnik Producent materiałów

Akceptuję regulamin

25 maja 2018 roku zaczęło obowiązywać Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (określane jako „RODO”, „ORODO”, „GDPR” lub „Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych”). W związku z tym chcielibyśmy poinformować Cię o przetwarzaniu Twoich danych oraz zasadach, na jakich będzie się to odbywało po dniu 25 maja 2018 roku. Poniżej znajdziesz podstawowe informacje na ten temat. O jakich danych mówimy? Chodzi o dane osobowe, które są zbierane w ramach korzystania przez Ciebie z naszych usług, w tym stron internetowych, serwisów i innych funkcjonalności udostępnianych przez Grupę Sztuka Architektury, w tym zapisywane w plikach cookies, w formularzach kontaktowych, które są instalowane na naszych stronach przez nas oraz naszych Zaufanych Partnerów, tj. firmę Royalad oraz firmę Gemius Polska. Każdemu przysługuje prawo: • Prawo dostępu do danych - prawo do zażądania kopii posiadanych przez nas informacji; • Prawo do sprostowania - prawo do poprawiania nieprawidłowych lub niekompletnych danych, które są w naszym posiadaniu; • Prawo do bycia zapomnianym - w pewnych okolicznościach można złożyć wniosek o usunięcie przechowywanych przez nas danych; • Prawo do ograniczenia przetwarzania - w przypadku spełnienia określonych warunków prawo do ograniczenia przetwarzania danych; • Prawo do przenoszenia - prawo do przekazania danych, będących w naszym posiadaniu do innej organizacji; • Prawo do sprzeciwu - prawo sprzeciwiania się niektórym rodzajom przetwarzania, takim jak na przykład marketing bezpośredni; • Prawo do wniesienia skargi do organu nadzorczego, tj. Prezesa Urzędu ds. ochrony danych osobowych. Dane w każdym przypadku podawane są dobrowolnie. W przypadku chęci wycofania zgody na przetwarzanie danych lub wniesienia sprzeciwu, dane, tj. wyłącznie imię i nazwisko, adres e - mail, numer telefonu będą nam także potrzebne, abyśmy mogli precyzyjnie ustalić czyje dane będziemy obowiązani usunąć. Nie będziemy jednak prosić o więcej danych niż podczas ich pobierania. W tym zakresie także dane podawane są dobrowolnie, jednakże ich niepodanie uniemożliwi nam spełnienie prośby, jeżeli nie będziemy w stanie poprawnie zweryfikować tożsamości.

Wyrażam zgodę na zamieszczenie moich danych w bazie KLAXON w celach marketingowych zgodnie z ustawą z dnia 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych, Dz. U. Nr 133, poz. 833. Zgadzam się na otrzymywanie informacji o charakterze handlowym zarówno ww Spółki jak i podmiotów współpracujących.

Wyrażam zgodę na zamieszczenie moich danych osobowych w bazie KLAXON i wykorzystywanie ich w celach marketingowych w Spółki zgodnie z ustawą z dn. 29.08.1997 r. o ochronie danych osobowych, Dz. U. Nr 133, poz. 833.

ZAPISZ MNIE